Πριν λίγες μέρες είχα τη χαρά και την τιμή να συμμετέχω σε ένα πολύ χρήσιμο και επιμορφωτικό σεμινάριο που διοργανώθηκε από την BIC σε συνεργασία με τέσσερις αξιόλογους εισηγητές. Η BIC έχει δεσμευτεί να συνεισφέρει στη βελτίωση της εκπαίδευσης των παιδιών στην Ελλάδα, μέσω του Προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ΕΚΕ, των εργαστηρίων με τίτλο “Μαζί γράφουμε το μέλλον”.
Tην περίοδο της παγκόσμιας πανδημίας του COVID και του αναγκαστικού εγκλεισμού μας, όλη η ανθρωπότητα βίωσε πρωτόγνωρες καταστάσεις που την επηρέασαν σε πολλούς τομείς της ζωής. Ειδικά τα παιδιά, μετά από έρευνα σε σχολεία, μέσα από την επικοινωνία με εκπαιδευτικούς και ψυχολόγους, προέκυψε ότι η παραμονή στο σπίτι και η αδυναμία αλληλεπίδρασης με τον κοινωνικό περίγυρο εξαιτίας της πανδημίας, είχε μεγαλύτερες συνέπειες έναντι των ενηλίκων, λόγω του αναπτυξιακού σταδίου που βρίσκονται.
Τα τελευταία δώδεκα χρόνια που είμαι μητέρα, θέλω πάντα να εξελίσσομαι, να είμαι ενημερωμένη και up to date, ώστε να μπορώ να βοηθώ τα παιδιά μου σε κάθε πρόκληση και αλλαγή της ζωής τους. Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι κάθε μέρα με συνεχή αγώνα, ενημέρωση και προσπάθεια. Το σεμινάριο που διοργάνωσε η BIC μού παρείχε μια οργανωμένη καθοδήγηση για το πώς μπορώ να ενισχύσω την αισιοδοξία των παιδιών μου και να τα θωρακίσω απέναντι στις δυσκολίες που έφερε η πανδημία στη ζωή τους.
Το σεμινάριο αποτελούταν από τέσσερα εργαστήρια, με τέσσερις εισηγητές οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης και της ψυχολογίας. Το 1ο Εργαστήριο αφορούσε στη “Διαχείριση της απώλειας”. Το Εργαστήριο Ψυχολογίας εστίασε στα συναισθήματα απώλειας και πένθους των παιδιών μέσα από τις δραματικές αλλαγές που επέφερε η πανδημία. Πώς βιώνει ένα παιδί την απώλεια της καθημερινότητας, της υγείας, της κοινωνικής επαφής αλλά και ενός προσώπου που νόσησε και έφυγε από τη ζωή; Από τη θλίψη στην κατάθλιψη ποια είναι τα σημάδια που θα πρέπει να μας κινητοποιήσουν; Ποιοι είναι οι παράγοντες που αυξάνουν την παιδική ανθεκτικότητα στις δυσκολίες της ζωής;
Το 2ο Εργαστήριο αφορούσε τη “Διαχείριση συγκρούσεων”. Το φαινόμενο των συγκρούσεων οξύνθηκε τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, δεδομένου ότι η πανδημία προκάλεσε αύξηση της επιθετικότητας των παιδιών. Στόχος του εργαστηρίου ήταν η προσέγγιση της έννοιας της σύγκρουσης και η ανάλυση τεχνικών διαχείρισής της στη σχολική τάξη, αλλά και στο ευρύτερο σχολικό περιβάλλον.
Το 3ο Εργαστήριο είχε θέμα: “Από την αντιπαράθεση στην πολλαπλότητα των οπτικών”. Ένα βασικό ζήτημα που τίθεται στο πλαίσιο της ανάπτυξης των δεξιοτήτων ζωής και των κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών είναι η ανάπτυξη της ανεκτικότητας, της αποδοχής της διαφορετικής οπτικής στο πλαίσιο των διαφόρων επικοινωνιακών περιστάσεων. Στο συγκεκριμένο εργαστήριο επιχειρήθηκε, μέσω της αξιοποίησης τεχνικών της βιωματικής μάθησης, η επίλυση ενός προβλήματος (problem solving) με την αξιοποίηση των διαφορετικών, αλλά συχνά συμπληρωματικών απόψεων.
Και το 4ο Εργαστήριο αφορούσε την “Κοινωνικοσυναισθηματικη μάθηση και ανάπτυξη”. Το εργαστήριο επιδίωξε να μας φέρει σε επαφή με δραστηριότητες και τεχνικές που αναπτύσσουν στάσεις, ικανότητες και δεξιότητες που αφορούν την ψυχοσυναισθηματική μάθηση και ανάπτυξη των παιδιών, όπως Ψυχική Ανθεκτικότητα, Ενσυνειδητότητα, Ενσυναίσθηση και Αυτορρύθμιση. Να ενισχύσει την ικανότητα επικοινωνίας των εκπαιδευτικών με τους γονείς για ζητήματα που αφορούν την ψυχοσυναισθηματική μάθηση και ανάπτυξη των παιδιών τους.
Ακόμα μια σπουδαία διοργάνωση και πρωτοβουλία της BIC που ως στόχο έχει να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς αλλά και εμάς τους γονείς να μπούμε στην ψυχολογία των παιδιών και κατ’ επέκταση με ενσυναίσθηση, πολλή αγάπη, να τα αφουγκραστούμε και χέρι χέρι να είμαστε μαζί τους σε όλες τις προκλήσεις και τις δυσκολίες της ζωής τους.
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
