H Μαρία Παπαδοπούλου, το Μαράκι μου το γλυκό, είναι μια σπουδαία, άξια και παράδειγμα προς μίμηση μαμά δυο παιδιών στο φάσμα του αυτισμού, που προσωπικά θαυμάζω πολύ. Έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας για τα “μοναδικά” και “γενναία” παιδιά μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όταν μοιράζεσαι το βίωμά σου με μία άλλη μαμά που βιώνει παρόμοια κατάσταση με τη δική σου, νιώθεις ανακούφιση, ότι δεν είσαι μόνη, ότι έχεις μια μεγάλη αγκαλιά να κουρνιάσεις… Γιατί κάποιες μέρες είναι αρκετά δύσκολες για τις μαμάδες που μεγαλώνουμε παιδιά στο φάσμα του αυτισμού.
Τα παιδιά της Μαρίας είναι πιο μεγάλα από τον Δημητράκη μου και είχα την τύχη, κατά κάποιο τρόπο, να μου περιγράφει την εξέλιξη των παιδιών της και σε γενικές γραμμές να ξέρω την πορεία του δικού μου παιδιού, αν και κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε περίπτωση αυτισμού δεν είναι ποτέ η ίδια, γιατί έχει να κάνει με το dna, την ιδιοσυγκρασία, τη θεραπευτική παρέμβαση και το περιβάλλον που μεγαλώνει.
Αυτό το βιβλίο οφείλουν να το διαβάσουν όλοι οι γονείς ανεξαιρέτως, για να καταλάβουν πόσο δύσκολος είναι ο αγώνας των οικογενειών που βρίσκονται στο φάσμα, για να ανακαλύψουν μήπως και το δικό τους παιδί βιώνει τις ίδιες δυσκολίες, αλλά εκείνοι θεωρούν ότι απλά είναι ατίθασο, καλομαθημένο ή ανυπάκουο, όπως νόμιζαν οι παλιές γενιές που δεν είχαν ούτε τη σωστή πληροφόρηση, ούτε τους σωστά ενημερωμένους γιατρούς. Αξίζει να το διαβάσει ακόμα και ο γονιός που μεγαλώνει “τυπικά” παιδιά, ώστε να εκτιμήσει τις δυνατότητές τους, να μην τα πιέζει και να μην έχει τρομερές απαιτήσεις από αυτά. Γιατί κάτι που για ένα “τυπικό” παιδί είναι δεδομένο, για τα αυτιστικά παιδιά είναι αγώνας προς την επίτευξη κάθε στόχου.
Το Μπλε που αγκαλιάζει περιγράφει γλαφυρά, κατανοητά και πολύ συγκινητικά το ταξίδι που διανύει η οικογένεια, όταν ο αυτισμός τούς χτυπά απροσδόκητα την πόρτα. Μέσα από αυτό το βιβλίο, η Μαρία προσπαθεί να κρατήσει το χέρι της μητέρας που παίρνει για το παιδί της την ίδια διάγνωση που είχε πάρει και εκείνη, που νιώθει ό,τι ένιωσε και η ίδια. Η συγγραφέας επιδιώκει να δώσει το χέρι στους γονείς, που δεν έτυχε να πάρουν τη διάγνωση αυτή και να τους δείξει τον δρόμο που βαδίζουν οι γονείς με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού. Μέσα από τις γραμμές του βιβλίου της, αγωνίζεται ώστε να αναγνωρίσει ο δάσκαλος τι αισθάνονται τα αυτιστικά παιδιά στον χώρο του σχολείου και ποια μαγεία κρύβεται μέσα τους.
“Το Μπλ3 που αγκαλιάζ3ι” ,από τις εκδόσεις Συμμετρία, είναι ένα συγκινητικό βιωματικό μυθιστόρημα μέσα από το οποίο η συγγραφέας μάς περιγράφει όλη την ιστορία της, από τις πρώτες ανησυχίες ότι κάτι δεν πάει σωστά στην ανάπτυξη των παιδιών της, τη διάγνωση, μέχρι και την αποδοχή.
Γιατί το να αποδεχτείς και να δεχτείς ότι τα παιδιά σου είναι στο φάσμα του αυτισμού είναι πολύ δύσκολο, θέλει πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη και καθημερινό αγώνα.
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
“Το Μπλ3 που αγκαλιάζ3ι”, δεν είναι παραμύθι όμως ξεκίνησε σαν παραμύθι. Μια αληθινή ιστορία. Tο ταξίδι που διανύει η οικογένεια όταν ο αυτισμός τούς χτυπά απροσδόκητα την πόρτα. Μα η αγάπη υφαίνει μαγικά φτερά και ζωγραφίζει λέξεις, απλώνει δρόμους και χτίζει γέφυρες.
- Τι συναισθήματα βιώνει ένας γονέας όταν πρωτοέρχεται αντιμέτωπος με τη διάγνωση;
- Ποιο το ταξίδι της υπέρβασης των προσδοκιών του γονέα για το παιδί του και της αποδοχής των δυσκολιών;
- Ποια εμπόδια γραφειοκρατικά και ψυχοσυναισθηματικά αντιμετωπίζουν ο γονέας και το παιδί μαζί;
- Πώς αλλάζει η όποια διάγνωση τη δυναμική στις σχέσεις του ζευγαριού και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας;
- Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει η οικογένεια σε σχέση με τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο;
- Ποια η σημασία της σωστής προσέγγισης του γονέα και του παιδιού από το θεραπευτικό πλαίσιο;
Εδώ διαβάστε συνέντευξη ή αλλιώς κατάθεση ψυχής της Μαρίας Παπαδοπούλου!
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Βλέπει τον ασπρόμαυρο γέροντα, που στέκεται στην πόρτα του δωματίου, να πλησιάζει την κούνια του Νικόλα. Τα μάτια του κρύα και άδεια από συναισθήματα, κοιτούν απευθείας μέσα στα δικά της. Ένα ασπρόμαυρο παιδί, ίδιο με το παιδί της, αναδύεται μέσα από τον Νικόλα. Ποιος είναι αυτός που έκλεψε τα χρώματά του; Ποιος είναι αυτός που άδειασε το βλέμμα του; Η Κατερίνα θα θυμάται για χρόνια τον γέροντα, θα τη συντροφεύει σε κάθε της βήμα, θα τον φοβηθεί, θα τον διώξει. Τι θα συμβεί όταν αποφασίσει να τον βάλει στη ζωή της οικογένειάς της; Η Κατερίνα, ο Δημήτρης, ο Νικόλας και η Χριστίνα παίρνουν τα πινέλα του και ζωγραφίζουν τη ζωή τους, ζωγραφίζουν παραμύθια αληθινά, που τους οδηγούν σε μπλε ταξίδια! Απλώνουν γύρω τους μπλε δρόμους που μπορεί να είναι δύσβατοι, αλλά τους χαρίζουν τη σοφία, τη δύναμη και την ελπίδα. Μια ιστορία για τον αυτισμό, που είναι σοφός σαν γέροντας, για τα ταξίδια μέσα μας και για τη δύναμη της αγάπης.
Μπορείτε να το παραγγείλετε εδώ ή στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας.
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
3 thoughts on “Το Μπλε που Αγκαλιάζει!”