Εύχομαι όταν γλιτώσουμε από τον ιό να μην έχουμε αρρωστήσει ψυχικά!

Εύχομαι όταν γλιτώσουμε από τον ιό να μην έχουμε αρρωστήσει ψυχικά!

Ποιος το φανταζόταν πριν λίγο καιρό ότι αυτά που θεωρούμε αυτονόητα, μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια ζεστή χειραψία θα ήταν πια πολυτέλεια…. Ποιος το περίμενε ότι θα περπατούσαμε ελάχιστα στους δρόμους μόνο για να ψωνίζουμε τα απαραίτητα και θα κοιταζόμασταν μεταξύ μας περίεργα, με τον φόβο και την αβεβαιότητα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μας. Ότι θα κρατούσαμε αποστάσεις και οι περισσότεροι θα κυκλοφορούσαμε με μάσκες και γάντια. Ότι θα ζούσαμε ολική απαγόρευση κυκλοφορίας και για να βγούμε από το σπίτι μας θα έπρεπε να συμπληρώσουμε αίτηση ή να στείλουμε μήνυμα, να παίρναμε άδεια και μετά να βγαίναμε.

Όλο αυτό που ζούμε είναι σαν ταινία, σαν ένα κακό όνειρο που νομίζουμε πως θα έχει περάσει μέχρι το πρωί που θα ξυπνήσουμε και θα γυρίσουμε στην γλυκιά καθημερινότητά μας.

Ποτέ δεν φανταζόμουν, ούτε εσείς… ότι θα ζήσουμε τόσο πρωτόγνωρες ημέρες! Ποιος το πίστευε ότι θα ζήσουμε πόλεμο με αόρατο εχθρό, όχι ΑΝΙΚΗΤΟ εφόσον συνεργαστούμε και #μεινουμεσπιτι. Ποτέ δεν περνούσε ούτε σαν ιδέα από το μυαλό μου ότι σε μια μέρα θα άλλαζε ξαφνικά όλη μας η ζωή, η καθημερινότητά μας και η “κανονικότητά” μας.

Και ΟΧΙ, μερικοί από εσάς εξυπνάκηδες, ξερόλες που βγάζετε όλη σας τη χολή και την κακία στα social, ΔΕΝ μας πειράζει εμάς τις μαμάδες που έκλεισαν τα σχολεία και ξαφνικά κλειστήκαμε στο σπίτι με ένα, δύο, τρία ή τέσσερα μικρά παιδιά! Δεν πήγαμε στον πόλεμο άλλωστε, σπίτι μας είμαστε. Απλά σαν φυσιολογικοί άνθρωποι πάθαμε ένα σοκ που από εκεί που δουλεύαμε εντός ή εκτός σπιτιού ή είμαστε full time μαμάδες – αλλά τα πρωινά ήταν “οι δικές μας” μοναδικές ώρες ηρεμίας – είχαμε τις δραστηριότητές μας, τα χόμπι μας, βλέπαμε τους φίλους και τους συνεργάτες μας, ενώ τα παιδιά μας πήγαιναν στο σχολείο ή στις δικές τους δραστηριότητες και έπαιζαν με τους φίλους τους. Ξαφνικά σε μια μέρα πρέπει να συνηθίσουμε τη νέα μας πραγματικότητα κλεισμένες μέσα σε ένα σπίτι και όλη μέρα να ακούμε… μαμά τσίσα, μαμά πεινάω, μαμά κακά, μαμά με ενοχλεί, μαμά ανασαίνει δίπλα μου, μαμά….. μαμά….. και όλα αυτά πάλι από την αρχή.

Ειδικά για τις μαμάδες με παιδιά μικρότερης ηλικίας που τα βλαστάρια μάς ξυπνάνε από τις έξι το πρωί, με καταλαβαίνετε απόλυτα…. Θέλει απλά χρόνο ο οργανισμός και ο εγκέφαλός μας να συνηθίσει τη νέα πραγματικότητα. Συγγνώμη που πρέπει να διαχειριστούμε και τη νέα πραγματικότητα στη ζωή μας και να εξηγήσουμε στα παιδιά γιατί συμβαίνει αυτό και ξαφνικά δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι και να δουν τους φίλους τους. Να τους εξηγήσουμε γιατί δεν μπορούμε να πάμε στα άλση και στα πάρκα που πηγαίναμε συνεχώς, και δεν ξέρουμε πότε θα ξαναπάμε. Συγγνώμη που είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι και θέλουμε χρόνο προσαρμογής… Η θεωρία από την πράξη έχει μεγάλη διαφορά… Εννοείται θα κάνουμε ό,τι μπορούμε όλοι μαζί να ξεπεράσουμε αυτήν την πανδημία, αλλά σταματήστε πια να κρίνετε!

Όλους μας έχει κυριεύσει ο φόβος, σας καταλαβαίνω! Ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας! ❤️

Αυτό που ελπίζω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου είναι μετά από αυτήν τη δοκιμασία, και όταν γλιτώσουμε από τον ιό, να μην έχουμε αρρωστήσει ψυχικά!

Όταν νιώθετε ζορισμένοι, όταν σαν πιάνουν κρίσεις πανικού, μιλήστε, μιλήστε, μιλήστε! Επικοινωνείτε συχνά με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και μέσω video κλήσης για να τους βλέπετε, γιατί καταλαβαίνω απόλυτα πόσο πολύ σας λείπουν. Αν νομίζετε ότι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την κατάσταση, ζητήστε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι είναι άμεσα διαθέσιμoι μέσω skype, viber, instagram, facebook.

Μετά από ούτε που θυμάμαι πόσες μέρες #μενουμεσπιτι, νομίζω ότι όλοι αρχίζουμε και συνηθίζουμε την νέα πραγματικότητα….

Θα σας δώσω μερικές ιδέες και tips επιβίωσης, για εσάς μαμάδες με μικρά παιδιά στο σπίτι, αλλά και για τα παιδιά…… για να περάσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο όμορφα αυτές οι μέρες που #μενουμεσπιτι.

Οι μέρες είναι πολλές και ο εγκλεισμός στο σπίτι θα σας κάνει να νιώθετε άρρωστες από κάποια στιγμή και μετά.

Γι’ αυτό….

1️⃣ Σηκωθείτε το πρωί βγάλτε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πιτζάμες, φορέστε άνετα ρούχα, κάντε μια μικρή περιποίηση στο πρόσωπο, φτιάξτε καφεδάκι, φάτε πρωινό και κάντε μισή ώρα γυμναστική μόνες ή παρέα με τα παιδιά. Το γεγονός ότι δεν περπατάμε όπως πριν που πηγαίναμε στη δουλειά μας ή στις υποχρεώσεις μας, θα φέρει απραξία και αυτό δεν το θέλουμε καθόλου!
2️⃣ Ασχοληθείτε με πράγματα που σας φέρνουν ευφορία, βιβλία, μουσική, γράψτε ημερολόγιο και καταγράψτε τις σκέψεις σας γι’ αυτή την περίεργη περίοδο που διανύουμε.
3️⃣ Κάντε beaute, προσέξτε τη διατροφή σας γιατί η παραμονή στο σπίτι και η ασυνήθιστα πολλή μαγειρική μπορεί να σας παχύνει. Πίνετε πολύ νερό.
4️⃣ Τα παιδιά μπορούν να απασχοληθούν με παζλ, ζωγραφική, παραμύθια, χειροτεχνίες, τραγουδάκια, αλλά μπορούν να παίξουν και μόνα τους. Έχουν αστείρευτη φαντασία και δημιουργούν δικά τους παιχνίδια. Δε χρειάζεται να είστε συνέχεια πάνω από το κεφάλι τους.
5️⃣ Κάντε ξεκαθάρισμα σε παιχνίδια, ντουλάπες, καλλυντικά, καθαριότητα στο σπίτι και ό,τι πριν δεν προλαβαίνατε.
6️⃣ Μπορείτε ακόμα να κάνετε on-line μαθήματα ξένων γλωσσών και όσοι “το έχετε” με τη συγγραφή να γράψετε ένα βιβλίο (όπως θα κάνω εγώ, θα γράψω το επόμενο βιβλίο μου).
7️⃣ Όποιοι έχετε κήπο, βγείτε να χαλαρώσετε εσείς και να ξεδώσουν τα παιδιά. Αν έχετε χώρο στον κήπο φυτέψτε τον δικό σας μπαξέ!
8️⃣ Βγείτε στη γειτονιά μία σύντομη βόλτα για να περπατήσετε.

Αυτές είναι μόνο μερικές ιδέες. Εσείς εμπλουτίστε τις ανάλογα με τα γούστα σας και κάντε την παραμονή στο σπίτι όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Ποτέ ξανά στη ζωή μας δε θα έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε τόσο ελεύθερο χρόνο και ξεκούραση!

Ας εστιάσουμε στα καλά και σύντομα όλο αυτό που ζούμε θα είναι μια ανάμνηση ❤️❤️❤️

Να είμαστε ευγνώμονες για τις δύσκολες και άσχημες καταστάσεις της ζωής! Αυτές μας άνοιξαν τα μάτια, μας έκαναν να εκτιμήσουμε και να δώσουμε σημασία σε στιγμές, πράγματα και καταστάσεις που πριν δεν τα παρατηρούσαμε καν!

Γιατί όμως πρέπει να φτάνουμε σε τόσο δύσκολες καταστάσεις για να εκτιμάμε το δώρο της ζωής; Να εκτιμάμε μια βόλτα, μια αγκαλιά, ένα φιλί, έστω μια βόλτα με το αμάξι;

Να εκτιμάμε ότι είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ να βγούμε από το σπίτι μας;

Εγώ έχω επιλέξει να μην αγχώνομαι ώστε να μην το μεταφέρω στα παιδιά μου, να το διακωμωδήσω για να περάσει αυτή η δοκιμασία όσο πιο ανώδυνα γίνεται! Το ίδιο σας προτείνω να κάνετε και εσείς!

Να είστε σίγουροι ότι μέσα από αυτό θα βγούμε πιο δυνατοί!

Έχουμε τη σκέψη μας και την αγάπη μας αυτές τις περίεργες ημέρες στους ανθρώπους που ΠΡΕΠΕΙ να μείνουν σπίτι τους και δέχονται ψυχολογική και σωματική βία. Που έχουν παιδιά ή γονείς με αναπηρία ή αυτισμό, με ψυχολογικά θέματα ή άλλα θέματα υγείας, και γι’ αυτούς τους ανθρώπους η έξοδος από το σπίτι, έστω και για λίγο, ήταν ο μόνος τρόπος να μην τρελαθούν. Με λύπη μου διάβασα ότι ήδη έχει αυξηθεί η ενδοοικογενειακή βία. Παρ’ όλο που το πρόβλημα μπορεί να μην είναι στο σπίτι μας, θα πρέπει πάντα να νοιαζόμαστε και να συμπονάμε τον συνάνθρωπο!

#μενουμεσπιτι και ελπίζουμε σύντομα όλο αυτό να είναι ένα κακό όνειρο ❤️

της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.

Διαβάστε όλες τις δικές μου σκέψεις εδώ.

Ακολούθησε το Working Moms και στο Instagram

Efi's Diary