Συστήστε μας τον Ηλία, τον γατο-πρωταγωνιστή σας; Τι γατί είναι, ποια τα δυνατά του σημεία και ποια τα τρωτά του;
Ο Ηλίας είναι ένας μικρός γατούλης που σκουντουφλάει στον ίσιο δρόμο, όλο πέφτει, όλο σκοντάφτει, είναι λίγο γκαφατζής, αλλά έχει ένα πολύ πολύ δυνατό σημείο. Την πίστη στον εαυτό του που στο τέλος θα τον κάνει τον ήρωα της γατοσυνοικίας! Έχει επίσης ένα ακόμη δυνατό σημείο: την καλή του φίλη την Αλίκη, που του δίνει δύναμη και θάρρος κι έτσι ανακαλύπτει τις πραγματικές του δυνατότητες.
Τι τον εμποδίζει να μπει στην παρέα του Τζα και του Τζίκι και ποιος ο ρόλος της φίλης του της Αλίκης;
Ο Τζα και ο Τζίκιακολουθώντας την παροιμία που λέει ότι “ο τυφλός βασιλεύει στους μονόφθαλμους”, έχουν κάνει μια ψωρογατοσυμμορίαστη συνοικία και δεν θέλουν τον Ηλία μας γιατί είναι σκουντούφλης και γκαφατζής, ενώ αυτοί είναι ωραίοι και κοτσονάτοι γάτοι. Όμως, όπως λέει και η Αλίκη “πίσω έχει η γάτα την ουρά”.
Η Αλίκη είναι η πιστή φίλη του Ηλία, φωνή της λογικής και του δικαίου και είναι αυτή που σαν γνήσια φίλη, ωθεί τον Ηλία να πάρει θάρρος και να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του.
Η παράσταση «Ηλίας ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοιστορίας» μιλά για τη διαφορετικότητα, για τη συμπερίληψη και το θάρρος. Με ποια εργαλεία μπορεί το θέατρο να ενθαρρύνει τα παιδιά να εμπιστευτούν τον εαυτό τους και αντίστοιχα να ενισχύσει την αποδοχή και την ενσυναίσθηση;
Το θέατρο έχει έναν μαγικό τρόπο να κάνει μια ιστορία από απλή αφήγηση, βίωμα. Δηλαδή, ένα παιδί δεν ακούει απλώς μία ιστορία και κρατάει ό,τι του χρειάζεται αλλά βιώνει συναισθήματα μαζί με τους ήρωες, κάνει ένα ολόκληρο ταξίδι μαζί τους. Νομίζω αυτό είναι το βασικό εργαλείο του θεάτρου. Ότι δηλαδή σε “βάζει στα παπούτσια του άλλου” και ξεκινάει η διαδικασία της ενσυναίσθησης αυτόματα.
Επίσης, στο θέατρο τα πράγματα είναι τρισδιάστατα, δηλαδή ο ήρωας παρουσιάζεται απ’ όλες τις πλευρές κι έτσι καλλιεργούμε την πολυπλοκότητα στη σκέψη, την ευελιξία, την δεύτερη ανάγνωση στα πράγματα.
Τέλος, η ιστορία της αποδοχής ,είναι πολύ μεγάλη και πολύ σοβαρή , ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, απ’ τα ίδια τα παιδιά μας. Θέλουμε δηλαδή να μεγαλώνουμε παιδιά που είναι περήφανα για τον εαυτό τους, δυνατά, ελεύθερα, χωρίς άγχη για την αξία τους, για την παρουσία τους, για την προσωπικότητά τους. Έτσι θα μπορέσουμε να περάσουμε και στην αποδοχή του άλλου, σαν κοινωνία συνολικά.
Στόχος μας είναι οι θεατές μας να ταυτιστούν με τον Ηλία, που ξέρει τα αδύνατα σημεία του, τα αποδέχεται, κάνει χιούμορ, ωστόσο δεν μένει εκεί, προχωράει και βρίσκει τα δυνατά του σημεία, αυτά που θα τον κάνουν να σώσει μια ολόκληρη γειτονιά.
Λίγο καιρό μετά την πρεμιέρα, υπάρχει κάποια αντίδραση από παιδί ή και γονιό που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και αν ναι, τι συνέβη ακριβώς;
Ναι υπάρχει κάτι αξέχαστο. Σε μια παράσταση σε νηπιαγωγείο , είχαμε ένα μικρό θεατή περίπου 5 χρονών, τον Παναγιώτη, που δεν είχε ξαναμιλήσει ποτέ και είπε την πρώτη του λέξη κατά τη διάρκεια της παράστασης. Είπε “Γάτα”! Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ όσοι είμαστε εκεί αυτό το συναίσθημα.
Ποιες είναι οι δυσκολίες του να κάνεις θέατρο για παιδιά προσχολικής ηλικίας;
Δεν μπορείς να αφήσεις τίποτα στην τύχη, χρειάζεται να έχεις γνώση των ιδιαιτεροτήτων της ηλικίας, τις ανάγκες των παιδιών, τα στάδια ανάπτυξης. Είναι βασικό μέλημα να επικοινωνήσεις με τα παιδιά κάνοντας τέχνη , να μιλήσεις στη γλώσσα τους, στο ρυθμό τους, να μπεις στον κόσμο τους. Δεν τα αντιμετωπίζω σαν δυσκολίες αυτά , αλλά περισσότερο σαν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου είδους.
Ο Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής, κλείνει φέτος ραντεβού με τα παιδιά στο Θέατρο Άβατον
Πρεμιέρα: 2/10
Η ιστορία μας μιλά για έναν μικρό γάτο
που είχε όνειρα πολλά και δεν το ‘βαλε κάτω.
Πίσω έχει η γάτα την ουρά! Κι αν θέλετε να δείτε
πώς όλα αυτά συνέβησαν, σας λέω, προσδεθείτε!
Ο γάτος Ηλίας και η παρέα του ξεκινούν ένα μαγικό ταξίδι στη γατοσυνοικία του Θεάτρου Άβατον και περιμένουν όλα τα παιδιά από 2 έως και 7 ετών να γίνουν συνοδοιπόροι τους.
Ο Στέφανος Παπατρέχας γράφει και συν-σκηνοθετεί με την Νάντια Δαλκυριάδου ένα έργο που μέσα από τη μουσική, το τραγούδι, το χορό και το παιχνίδι μάς φωτίζει το μονοπάτι προς το θάρρος, τη δύναμη, την αποδοχή, την προσφορά, αλλά και τη διαφορετικότητα και την εκτίμηση.
Λίγα λόγια για την ιστορία
Ο γάτος ο Ηλίας δεν καταφέρνει να μπει στην παρέα του Τζα και του Τζίκι γιατί περπατάει παράξενα. Με τη βοήθεια της γλυκιάς γάτας Αλίκης, όμως, παίρνει θάρρος και βρίσκει αυτό που τον κάνει ξεχωριστό. Και επειδή «πίσω έχει η γάτα την ουρά» ο Ηλίας με το περίεργο περπάτημα… σώζει τελικά όλη τη γατοσυνοικία!
«Αν θέλετε να μάθετε πού κρύβεται το θάρρος
και πώς σε κάνει δυνατό αυτό που ήταν βάρος,
η ιστορία ξεκινά. Αρχίζει η μαγεία.
Καλωσορίσατε λοιπόν στη γατοσυνοικία»
Μια τρυφερή ιστορία για τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη, το θάρρος και την αποδοχή για μικρά παιδιά (αλλά και για μεγάλα).
Κείμενο: Στέφανος Παπατρέχας
Σύλληψη l Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου – Στέφανος Παπατρέχας
Σκηνικά l Κοστούμια: Έλλη Εμπεδοκλή
Μουσική: Σίσσυ Βλαχογιάννη
Χορογραφίες: Μαρίνα Μαυρογένη
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Ψυχράμης
Φωτογραφίες l Γραφιστικά l Trailer: Αγάπη Καλογιάννη
Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Μιχαηλίδης
Επικοινωνία παράστασης: Βάσω Σωτηρίου
Παραγωγή: ΚΑΡΑΚ ΑΜΚΕ – ONORIO ΑΜΚΕ
Παίζουν: Λάζαρος Βαρτάνης, Κωνσταντίνος Ελματζίογλου, Αλέξανδρος Καναβός, ΣύνθιαΜπατσή
Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Κεραμεικός – Μετρό Κεραμεικός
Πότε: Από την Κυριακή 2 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο στις 18:00 και κάθε Κυριακή στις 13:30
Καθημερινές για σχολεία
Εισιτήρια: € 8 (κανονικό), € 6 (ανέργων/πολυτέκνων/ΑμεΑ)
Προπώληση
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6944189698, 6943224305
Διάρκεια: 60’
Για παιδιά από 2 έως και 7 ετών
WHO IS WHO
O Στέφανος Παπατρέχας είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης δραματικής σχολής Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Έπαιξε σε παραστάσεις των Εθνικού Θέατρου, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κ.ά. με σκηνοθέτες τους: Κ. Ασπιώτη, Ν. Δαλκυριάδου, Δ. Μαυρίκιο, Ν. Χανιωτάκη, Λ. Βαρτάνη, Γ. Πιερρουτσάκου, Α. Πινακουλάκη, Έ. Φεζολλάρι, Ηλ. Ελληνικιώτη, Ν. Αρβανίτη, Φ. Μπαξεβάνη, Κ. Γάκη, Γ. Χατζάκη κ.ά. Έγραψε και συν–σκηνοθέτησε τα έργα: «Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία» (Υποψήφιος για «Δραματουργία Ελληνικού Έργου» – Βραβεία Κάρολος Κουν), «Πασού, Φροσύνη, Το ξέφωτο» και συν–σκηνοθέτησε τα θεατρικά αναλόγια στο Εθνικό Θέατρο: «Αστερίων», «Χαμένα κορίτσια ή Μέρζεμπουργκ» &«Το υπόμνημα».
Η Νάντια Δαλκυριάδου αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Ως το 2015 έζησε και εργάστηκε ως ηθοποιός στην Θεσσαλονίκη και συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ, με ΔΗΠΕΘΕ και πολλές από τις ομάδες της πόλης. Από το 2015 ζει στην Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τους Π. Μιχαηλίδη, Κ. Παπακωνσταντίνου, Δ. Μακαλιά, Κ. Ρουγγέρη, Ι. Μιχαηλίδη, Στ. Μιχαηλίδου, Γλ. Καλαϊτζή. Είναι ιδρυτικό μέλος, συν-σκηνοθέτης και ηθοποιός της ομάδας ΑNUMATI ,η οποία ανέβασε για 5 χρόνια τη βρεφική παράσταση «Θα βγω απ’ το αυγό». Σκηνοθέτησε την παιδική παράσταση «Ο Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι» και έκανε διασκευή και σκηνοθεσία της παράστασης «Οι γειτονιές του Κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου , η οποία παίζεται για 3η χρονιά φέτος στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Συμμετείχε στις σειρές της ΕΡΤ «Ο θησαυρός της Αγγελίνας», «Η ζωή εν τάφω», σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά και «Κόκκινο Ποτάμι» σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη.
Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Έφη Αργυροπούλου.
Δημοσιογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
