ΓΡΑΜΜΑ ΘΥΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΥΖΥΓΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΕΛΛΑΔΑ 2020
Αγαπημένε μου σύζυγε,
Σου γράφω αυτό το γράμμα θυμού και αγανάκτησης στη λίγη ώρα που βρήκα για τον εαυτό μου.
Πρέπει να καταλάβεις επιτέλους κάποια πράγματα. Αν θέλεις να είμαι 100% αφοσιωμένη νοικοκυρά και να ασχολούμαι με το σπίτι, το συμμάζεμα, το μαγείρεμα, την καθαριότητα, και όποια άλλου είδους δουλειά περιλαμβάνεται στην έννοια “σπίτι”, θα πρέπει να πάψω να είμαι μάνα. Αυτό θέλεις; Αν θέλεις να συνεχίσω να είμαι μάνα και να αφοσιώνομαι στο παιδί μας, στη φροντίδα του, στην πρόοδό του και τη δημιουργική του απασχόληση, θα πρέπει επιτέλους να σηκωθείς από τον καναπέ που κάθεσαι και ασχολείσαι με το κινητό σου και αρχικά να νοιαστείς. Εν συνεχεία, να βοηθήσεις.
Όταν λέω να νοιαστείς, εννοώ να κάνεις κάποιες μαγικές – για την αγαλλίαση της ψυχής και των νεύρων μου – ερωτήσεις όπως: Τι χρειάζεσαι από εμένα να κάνω; Να πάρω το παιδί μια βόλτα να κάνεις εσύ δουλειές και ένα μπάνιο με την ησυχία σου; Να πάω εγώ στο σούπερ μάρκετ; Να μαζέψω τα απλωμένα ρούχα; Να πλύνω τα πιάτα; Πριν φύγω από το σπίτι για δουλειά, έμεινε κάτι που μπορώ να κάνω; Ιδανικά, θα μου άρεσε να πάρεις πρωτοβουλίες όπως π.χ. Να βάλεις πλυντήριο πιάτων, να μαζέψεις από το πάτωμα κάποιο πεταμένο ρούχο, να αλλάξεις και να ντύσεις το παιδί, να το απασχολήσεις κ.λπ. Έτσι, περνάμε στη φάση της βοήθειας που είναι τόσο μα τόσο καλοδεχούμενη.
Σ΄ αυτό το σημείο, σύζυγέ μου, να σου υπενθυμίσω ότι ζεις και εσύ σ’ αυτό το σπίτι και έχεις κάποιες υποχρεώσεις ως προς αυτό. Μην εκμεταλλεύεσαι το καθιερωμένο από την κοινωνία κλισέ ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι γυναικεία υπόθεση γιατί αν το κάνεις τότε πραγματικά θα γίνει και τα ρούχα σου θα βρεθούν ξαφνικά σε στοίβα με άπλυτα, δε θα υπάρχει φαγητό για εσένα ούτε ζεστό νερό να κάνεις μπάνιο. Λυπάμαι αν έμαθες διαφορετικά αλλά να ξεμάθεις! Δεν είμαι η μαμά σου, είμαι η γυναίκα σου και αυτή είναι η δική μας οικογένεια στην οποία θέτουμε ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ καινούριους κανόνες. Πιστεύω πως δε θα ήθελες το παιδί σου να έχει πρότυπο έναν πατέρα που με την πρώτη ευκαιρία βολεύεται απέναντι από την τηλεόραση ή που στην χειρότερη λειτουργεί σαν μονάδα και κοιτάει να κάνει τις δουλειές ΤΟΥ, να πάει για το κούρεμά ΤΟΥ, να ασχοληθεί με το αυτοκίνητό ΤΟΥ. Και αυτό είναι εξαιρετικά περίεργο αν σκεφτείς πως πρόκειται για τη γυναίκα ΤΟΥ, το παιδί ΤΟΥ, το σπίτι ΤΟΥ…
Λοιπόν, λατρεμένε μου, ευχαριστώ που μ ΄ άκουσες γιατί, πίστεψέ με, έχω ανάγκη να ακουστώ και να νιώσω ότι με σκέφτεσαι. Ελπίζω να λάβεις υπόψη σου το γράμμα αυτό μαζί με την κούραση, σωματική και ψυχική, που το συνοδεύει γιατί δε μου μένουν άλλες αντοχές να εξηγώ και να ζητάω τα αυτονόητα.
Σε φιλώ
Το γράμμα ανήκει σε αναγνώστρια του www.workingmoms.gr η οποία θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της.
