Θυμάσαι εκείνα τα καλοκαίρια…
Κατασκήνωση, αναμνήσεις και παιδί.
Θυμάμαι μια ταινία, της οποίας ο τίτλος μου διαφεύγει, όπου μια ιδιοφυΐα γυναίκα αυτοκτονεί επειδή θεωρεί πως δεν βρήκε τη λύση ενός μαθηματικού προβλήματος, που θα την έβαζε στο βιβλίο Γκίνες.
Δεν κατάλαβα πως έφθασαν να κατηγορούν τη μάνα της για την αυτοκτονία, ως πιεστική μητέρα. Κάποια στιγμή στο δικαστήριο τη ρώτησαν «Την έχετε στείλει ποτέ κατασκήνωση;», «Κατασκήνωση;», απαντάει εμφανώς σαστισμένη «Όχι, ποτέ» και έτσι την καταδίκασαν…
Η κατασκήνωση είναι ένα δείγμα πως οι γονείς νοιάζονται για την ποιότητα ζωής του παιδιού. Νοιάζονται πέραν της τροφής, της ένδυσης, της τυπικής εκπαίδευσης και της αγάπης για την εξέλιξη της προσωπικότητάς του και την εκτύλιξη των αναμνήσεών του. Τα βασικά εφόδια για την εξέλιξή του παιδιού είναι οι δυνατές εμπειρίες και οι ευκαιρίες να δοκιμάσει τον εαυτό του. Να έχει την ευκαιρία να ζήσει. Να ζήσει με τις δυνατότητές του, με την αυτοπεποίθηση πως μπορεί να στηριχτεί στον εαυτό του, με τους ανθρώπους, τους άλλους, τους «σημαντικούς» και «ασήμαντους» άλλους.
Η κατασκήνωση είναι «Πανεπιστήμιο», εξάλλου είναι σημαντικό σκαλοπάτι πριν τις σπουδές και πριν την ενηλικίωση. Τα παιδιά μαθαίνουν ζωή:
- Έρχονται σε επαφή με τη φύση. Αναπτύσσουν περιβαλλοντικά αισθήματα, γνώσεις σχετικές με το περιβάλλον. Υπάρχουν έρευνες που σχετίζουν την επαφή με τη φύση και την ανάπτυξη της δημιουργικότητας στα παιδιά.
- Γνωρίζουν νέα άτομα, καλλιεργούν σχέσεις, έρχονται σε επαφή με διαφορετικές σκέψεις και τρόπους ζωής. Εξαιτίας του προγράμματος των κατασκηνώσεων, αλλά και των ατόμων που αναλαμβάνουν ως στελέχοι και εκπαιδευτές, οι κατασκηνωτές συνεργάζονται και συνυπάρχουν αγαστά και προσπερνάνε τις δυσκολίες. Οι διαφορετικές προσωπικότητες αλληλοσυμπληρώνονται και όλοι βρίσκουν τον χώρο και τον χρόνο τους.
- Δραστηριοποιούνται και παίζουν οργανωμένα. Συμμετέχουν και δοκιμάζουν νέες δραστηριότητες και ήδη γνωστές.
- Αναγνωρίζουν τις δυνατότητες τους. Αναπτύσσουν την μεταγνωστική τους ικανότητα. Ξέρουν πως να πετυχαίνουν κάτι και πως να αποφεύγουν κακοτοπιές. Η εμπειρία τους, μέσα στα πλαίσια της οργανωμένη στήριξη ωθεί ολοταχώς στην μάθηση της καθημερινότητας.
- Μαθαίνουν να ζουν ανεξάρτητα και δίχως την ύπαρξη των γονέων σε κάθε τους βήμα. Είναι σημαντικό να στηρίζονται στις δικές τους αποφάσεις, να διαχειρίζονται τις χαρές και τις λύπες τους, να είναι υπεύθυνοι για τα πράγματά τους, για την καθαριότητα και την προσωπική τους υγιεινή
- Αντιλαμβάνονται πως όλοι οι άνθρωποι είναι ισότιμοι και κανένας τους δεν είναι μοναδικός, αν και ο καθένας είναι σημαντικός. Αυτό είναι και η σημαντική αρχή της ομαδικότητας. Όλοι για έναν και ένας για όλους.
«Θυμάσαι εκείνο το καλοκαίρι», είναι μια έκφραση που γεμίζει την καρδιά και το νου. Αρώματα, εικόνες, ανεμελιά, δύναμη…
Κάπου άκουσα πως μια αρρώστια στην ενήλικη ζωή μπορεί να νικηθεί από μια ευχάριστη παιδική εμπειρία.
Κατασκήνωση και παιδιά;
Η κατασκήνωση μόνος κέρδος είναι για την παιδική ηλικία.
