Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος θα θέσω τους στόχους μου για το 2020. Ο βασικός λόγος που το κάνω, είναι για να ανατρέχω ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στον χρόνο και να μου υπενθυμίζω τι πρέπει να τηρήσω και τι θέλω να πραγματοποιήσω μέσα στη χρονιά που διανύω. Δυστυχώς οι τρελοί ρυθμοί της καθημερινότητας, το άγχος, το στρες και οι αμέτρητες υποχρεώσεις, μάς κάνουν να ξεχνάμε τους διακαείς πόθους μας. Νιώθοντας ιδιαίτερα περήφανη για τον εαυτό μου που πραγματοποίησα όλους τους στόχους του 2019 – εκτός από τα ταξίδια που ήθελα ακόμα περισσότερα – είμαι πανέτοιμη να θέσω τους νέους!
Σήμερα, την 1η Ιανουαρίου του 2020, θέτω τους 10 νέους στόχους μου! Όπως κάθε χρόνο, προσπαθώ να είναι εφικτοί και πραγματοποιήσιμοι. Δε στοχεύω να γίνω δισεκατομμυριούχα μέσα στο 2020… αν και θα το ήθελα πολύ!
Κάθε πρωί που θα ξυπνάω, να ευγνωμονώ την καλή μου τύχη που είμαι υγιής, ζωντανή, εγώ και τα παιδιά μου, να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο και να ζω την κάθε ημέρα στο έπακρο – όσο αυτό είναι εφικτό – σαν να είναι η τελευταία!
Να είμαι λιγότερο ευκολόπιστη, να μην αφήνω κανέναν να με εκμεταλλεύεται και να διώξω εντελώς από τη ζωή μου τους τοξικούς ανθρώπους, είτε αυτοί είναι φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες ή άνθρωποι που γνωρίζω μέσα από τη δουλειά μου.
Να διώξω οτιδήποτε μου τραβά την ενέργεια και μου αφαιρεί έστω και μία σταγόνα χαράς από τη ζωή μου.
Να διαβάζω περισσότερα βιβλία. Είναι γεγονός ότι με αφορμή τη δουλειά μου, αλλά και τη συνεργασία μου με αξιόλογους εκδοτικούς οίκους, διαβάζουμε με τα παιδιά μου χιλιάδες παιδικά βιβλία – στην κυριολεξία χιλιάδες – κατά τη διάρκεια του χρόνου. Όμως λόγω του φορτωμένου επαγγελματικού και προσωπικού μου προγράμματος τον προηγούμενο χρόνο, μείωσα την ανάγνωση των αγαπημένων μου λογοτεχνικών βιβλίων, βιβλίων αυτοβελτίωσης και γονεικότητας. Δεσμεύομαι λοιπόν να διαβάζω, όχι μόνο στις διακοπές, αλλά και κατά τη διάρκεια του έτους.
Να ταξιδέψω πιο πολύ. Και πέρυσι το είχα μέσα στους στόχους μου, αλλά δυστυχώς δεν το τήρησα πολύ. Ταξίδεψα βέβαια, μην είμαι και αγνώμων, αλλά ήθελα πιο πολλά βρε παιδί μου. Τα ταξίδια είναι μία μαγική εμπειρία, σε γεμίζουν όμορφες αναμνήσεις, αλλάζεις εικόνες και παραστάσεις, ξεφεύγεις από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και γεμίζεις τις μπαταρίες σου. Είναι μια γερή δόση αναζωογόνησης και ενέργειας! Λόγω του ότι τα παιδιά είναι ακόμα μικρά, ειδικά ο Δημήτρης, όπως γνωρίζουν καλά οι μαμάδες με μικρά παιδιά, τα ταξίδια δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Αν επιπλέον τα παιδιά σου είναι ζωηρά ζουζουνάκια όπως τα δικά μου, προτιμάς να κάνεις λίγα ταξίδια και καλά, και να αρκείσαι σε μονοήμερες αποδράσεις. Ελπίζω φέτος να κάνω περισσότερα ταξίδια, και μόνη, αλλά και με τα παιδιά!
Να μην ενθουσιάζομαι τόσο εύκολα με ανθρώπους, και – σε κάποιες περιπτώσεις – μετά από σύντομο χρονικό διάστημα να απογοητεύομαι. Έχω ένα ελάττωμα, πολύ μεγάλο για μένα, αλλά που δεν αποτελεί ελάττωμα για τους ανθρώπους που με γνωρίζουν. Είμαι πάρα πολύ δοτική, χαλί να με πατήσουν και ενθουσιάζομαι εύκολα με κάποιους ανθρώπους που γνωρίζω – ευτυχώς μέσα από την εμπειρία χρόνων όχι με όλους – γιατί πιο μικρή ενθουσιαζόμουν με όλους. Και θα μου πεις που είναι το κακό; Το κακό είναι ότι δίνω και τη ψυχή μου – που λέει ο λόγος – και δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Είμαι πολύ ρομαντική και θεωρώ ότι και οι άλλοι άνθρωποι είναι τόσο καλοπροαίρετοι όπως εγώ. Έλα όμως που οι πιο πολλοί είναι σκέτοι εκμεταλλευτές και διπρόσωποι! Κάθε φορά λέω ότι θα είμαι πιο προσεκτική και κάθε φορά τρώω τα μούτρα μου. Όμως ΤΕΛΟΣ! Ήδη για μεγάλο χρονικό διάστημα του 2019 είμαι αρκετά πιο προσεκτική στις επιλογές των ανθρώπων που με περιτριγυρίζουν και ιδιαίτερα καχύποπτη για τις προθέσεις τους.
Να με αγαπώ και να με θαυμάζω κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Γιατί αν δεν το κάνω ΕΓΩ, πώς θα έχω την απαίτηση να το κάνουν τα παιδιά μου και οι άνθρωποι που έχω επιλέξει να είναι στη ζωή μου; Αν δεν με έχω ΕΓΩ ψηλά, πώς θα απαιτώ από τους άλλους να με σέβονται και να με υπολογίζουν; Είμαστε ξεκάθαρα ο καθρέφτης μας!
Να χαμογελώ δυνατά και μέσα από την καρδιά μου κάθε μέρα. Ναι κάθε μέρα! Και όταν έρχονται στον δρόμο μου δυσκολίες, να μην αγχώνομαι πολύ και να προσπαθώ με καθαρό μυαλό και ηρεμία να τις αντιμετωπίζω. Ήδη το κάνω, ειδικά τον τελευταίο χρόνο που μεγαλώνω σχεδόν μόνη μου τα παιδιά μου, αλλά θέλω να το τηρήσω για πάντα. Όπως λέω κάποια βράδια στα παιδιά μου όταν έχουν μία άσχημη μέρα… “μία δύσκολη μέρα ήταν και πέρασε, αύριο θα είναι καλύτερη“. Και να αγχωθούμε, να νευριάσουμε, να φωνάξουμε και να βρίσουμε, τι θα αλλάξει; Τίποτα απολύτως! Μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, κι εμείς από την ένταση θα είμαστε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δε θα μπορούμε να δούμε καθαρά ώστε να επιλύσουμε με νηφαλιότητα το πρόβλημά μας.
Άρα ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ και όλα θα πάνε καλά στο τέλος! Αν δεν πάνε καλά σημαίνει ότι δεν είναι το τέλος!
Να συνεχίσω την ψυχοθεραπεία γιατί μου κάνει καλό. Όσο κατασταλαγμένος άνθρωπος και αν είσαι, όσο και να νιώθεις ότι όλα τα έχεις υπό έλεγχο, είναι αρκετές φορές που ξεφεύγεις από τον εαυτό σου και από τους στόχους σου. Τότε είναι που χρειάζεσαι ένα χέρι βοηθείας, μία σανίδα σωτηρίας που θα σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, που θα σου δείξει έναν δρόμο ή μία λύση που σίγουρα δε θα έχεις σκεφτεί. Διανύω τον δεύτερο χρόνο ψυχοθεραπείας, φέτος με την αγαπημένη μου Σοφία Λίναρη, και νιώθω πραγματικά ότι δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς ψυχοθεραπεία, τουλάχιστον για όσα χρόνια θα το έχω ανάγκη. Είναι αυτή η μαγική στιγμή της εβδομάδας, αυτή η ιδιαίτερη ώρα που την έχω ονομάσει “ΜΕ ΤΙΜΕ”, την οποία δεν αλλάζω με τίποτα.
Να κάνω πολλές πεζοπορίες και ορειβασίες. Πριν λίγες ημέρες μπήκε στη ζωή μου μία ακόμα δραστηριότητα που θα επιδιώξω να καθιερωθεί. Μαζί με την ομάδα των Active Travelers in Greece έζησα μία από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μου. Ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας στις 10.30 από το τελεφερίκ της Πάρνηθας και περπατήσαμε μέσα από εύκολα αλλά και δύσκολα μονοπάτια, στην αρχή απλά με κρύο, αλλά στην πορεία με χιόνι και πολύ αέρα.
Καμία φωτογραφία και κανένα βίντεο δεν είναι ικανά να αποτυπώσουν την απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου, την ησυχία, τη γαλήνη, τον καθαρό αέρα και το οξυγόνο που εισπνεύσαμε. Καμία περιγραφή δεν είναι ικανή να αποτυπώσει τη μαγεία του τοπίου!!!
Μετά από 3 μιση ώρες πεζοπορία, φτάσαμε στο πανέμορφο καταφύγιο Φλαμπούρι “Ορεινό καταφύγιο της Πάρνηθας”, ζεσταθήκαμε λίγο, φάγαμε και πήραμε δυνάμεις για την επιστροφή. Περάσαμε και από το ασύλληπτα όμορφο καταφύγιο Μπάφη, στο οποίο ξαποστάσαμε για λίγο. Μετά από άλλες 2 ώρες περπάτημα, συνολικά 5 μιση ώρες – με πραγματικά δύσκολες συνθήκες γιατί το χιόνι όλο και δυνάμωνε – φτάσαμε στο τελεφερίκ! Δεν ένιωθα καθόλου το σώμα και τα χέρια μου από το κρύο και είχε μουδιάσει το κεφάλι μου. Όμως πραγματικά απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο της διαδρομής, απόλαυσα το τοπίο, ήρθα πιο κοντά στη φύση, παρατήρησα λεπτομέρειες στα δέντρα, στα φύλλα, στους κορμούς των δέντρων, στάθηκα να απολαύσω τα φυσικά ποταμάκια και μαγεύτηκα από την ανεπιτήδευτη ομορφιά που μόνο η φύση μπορεί να προσφέρει απλόχερα…
Νιώθω πολύ ευλογημένη που είχα την τύχη να ζήσω μία τόσο ιδιαίτερη και αξέχαστη εμπειρία! Άλλωστε αν αναλογιστούμε τι πραγματικά είναι η ζωή, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι στιγμές, εμπειρίες, ταξίδια και χρόνος με τα αγαπημένα μας πρόσωπα… Οι στιγμές ανεκτίμητης αξίας είναι αυτές που δεν αγοράζονται απαραίτητα, αλλά αυτές για τις οποίες κάνουμε μια παύση από την αγχώδη καθημερινότητά μας και τις ζούμε με όλο μας το είναι…
Γέμισα όμορφες εικόνες που θα έχω για πάντα χαραγμένες στην ψυχή μου και θα τις αναπολώ όταν θα αγχώνομαι και όταν θα στρεσάρομαι στην καθημερινότητά μου, ώστε να με γαληνεύουν…
And last but not least….. να συνεχίσω να αφιερώνω χρόνο στη γυναίκα Έφη και να μην με παραμελώ. Όταν κάνω πράγματα για εμένα, περιποιούμαι τον εαυτό μου, πηγαίνω βόλτες, περνάω χρόνο με καλούς φίλους, διαβάζω ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης, πηγαίνω σε ένα καλό εστιατόριο, βλέπω μια αγαπημένη ταινία, παρακολουθώ ένα αξιόλογο θεατρικό, κάνω μία περιποίηση προσώπου ή ένα μασάζ και όταν επενδύω σε εμένα, κατ΄επέκταση νιώθω πολύ καλά σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Όταν νιώθω καλά και ισορροπημένη μέσα μου, είμαι καλύτερη μαμά, φίλη, κόρη, σύντροφος, συνεργάτης!
Θέστε κι εσείς τους δικούς σας στόχους και βάλτε τα δυνατά σας να τους πραγματοποιήσετε!!!
Άλλωστε όπως λέω πάντα ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΜΑ=ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!
Αν θες και εσύ να μάθεις “Γιατί αποφάσισα να χωρίσω;” και να αλλάξω τη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο, διάβασε εδώ.
Αν θες να μάθεις “Τι μου χάρισε ο χωρισμός μου;”, διάβασε εδώ.
Αν θες να μάθεις “Πώς άλλαξε η ψυχολογία μου αλλάζοντας τη διατροφή μου;”, διάβασε εδώ.
Γιατί παίρνω ΡΙΣΚΑ; Διάβασε εδώ.
Αν θες να μάθεις “Γιατί πρέπει εκφράζεις την αντίθετή σου άποψη πολιτισμένα!”, διάβασε εδώ.
Αν νιώθεις και εσύ πολλές φορές λίγη μαμά, διάβασε εδώ.
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
