workingmoms.gr

Πολλοί γονείς προβληματίζονται να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι αεροπορικώς με το νήπιο τους.  Όλοι γνωρίζουμε ότι όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, οι απαιτήσεις αυξάνονται και ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει. Στην προκειμένη περίπτωση, θέλει περισσότερη οργάνωση και προγραμματισμό. Αν όμως και εδώ ακολουθήσουμε κάποιους βασικούς κανόνες, όλα θα εξελιχθούν πιο εύκολα και πιο ομαλά.

Καταρχάς πριν ξεκινήσουμε να απαριθμούμε και να αναλύουμε τους κανόνες, πρέπει να γνωρίζουμε τη βασική διαφορά που έχει το μωρό με το νήπιο μέσα στο αεροπλάνο. Το μωρό μέχρι 2 ετών το κρατάμε στην αγκαλιά μας, ενώ το νήπιο (από 2 ετών και πάνω) έχει υποχρεωτικά τη δική του θέση και αυτόέχει να κάνει καθαρά με την ασφάλεια. Επίσης το μωρό ταξιδεύει με τη ζώνη του δεμένη πάνω στη δική μας ζώνη, ενώ το νήπιο δένεται απευθείας με τη ζώνη του καθίσματος,στο οποίο κάθεται (καθώς δεν μπορεί πια λόγω ανάπτυξης να δεθεί πάνω μας).

Ας δούμε λοιπόν τους κανόνες έναν προς έναν:

• Θα το ξαναπούμε, γιατί είναι πολύ σημαντικό. Ίσως μας πούνε ότι για πτήσεις εσωτερικού αρκεί το βιβλιάριο υγείας του παιδιού,για να ταξιδέψει. Δεν επαναπαυόμαστε με αυτό! Επικυρώνουμε το πιστοποιητικό γέννησης ή βάφτισής του με μία φωτογραφία του και ταξιδεύουμε με αυτό το επίσημο έγγραφο. Σε περίπτωση που έχουμε σκοπό να ταξιδέψουμε και στο εξωτερικό εκδίδουμε απευθείας διαβατήριο.
• Το νήπιο, όπως και το μωρό, έχει το δικό του πρόγραμμα και τον δικό του ρυθμό μέσα στη διάρκεια της ημέρας. Για παράδειγμα, μια μητέρα γνωρίζει πότε το νήπιό της κοιμάται για τον μεσημεριανό του ύπνο. Μπορούμε λοιπόν πολύ άνετα και άφοβα να επιλέξουμε μεσημεριανή πτήση υπολογίζοντας περίπου την ώρα που το παιδί συνήθως κοιμάται. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε να έχουμε πιο ξεκούραστη πτήση για όλους. Όπως και στην περίπτωση του μωρού, δεν επιλέγουμε πτήση το άγριο ξημέρωμα αλλά ούτε και αργά το βράδυ.(Και θα το επαναλάβουμε, όταν λέμε αργά, εννοούμε το “παιδικό” αργά κατά τις εννέα, όχι το εργένικο αργά, τύπου μεσάνυχτα. Αν μάλιστα υπάρξει στην πτήση καθυστέρηση,τα πράγματα θα εξελιχθούν το λιγότερο δυσάρεστα…. ένα δράμα.)
• Επιλέγουμε το νήπιο να καθίσει στη θέση που είναι δίπλα στο παράθυρο και εμείς δίπλα του. Εκτός του ότι τα ερεθίσματα είναι περισσότερα και θα εξάψουν τη φαντασία του κοιτώντας έξω από το παράθυρο, με αυτό τον τρόπο εκμηδενίζουμε τις πιθανότητες να ενοχληθεί αυτός που κάθεται δίπλα μας. Αν μάλιστα στη θέση δίπλα από τη δική μας δεν κάθεται κανένας, είναι ακόμα πιο εύκολο, καθώς έχουμε μεγαλύτερη άνεση χώρου.
• Φαγητό:Μέσα στην τσάντα του παιδιού σίγουρα θα πρέπει να έχουμε κάποιο γρήγορο γεύμα, τύπου snack, για την ώρα που το παιδί θα πεινάσει. Μη βασιστούμε στο μενού του αεροπλάνου, ακόμα και αν κάποιες πτήσεις (συνήθως εξωτερικού λόγω της μεγαλύτερης διάρκειας στην ώρα) διαθέτουν παιδικό μενού. Τα νήπια, όπως γνωρίζουμε, είναι οι πιο απαιτητικοί γευσιγνώστες. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να καταλήξουμε να έχουμε ένα πεινασμένο παιδί εν ώρα πτήσης. Επίσης πολύ σημαντικό είναι να έχουμε μαζί μας το μπουκάλι με το νερό του. Αν η πτήση συμπίπτει με την ώρα που πίνει το γάλα του, θα πρέπει να το έχουμε και αυτό μαζί μας. (Ως επί το πλείστον οι αεροπορικές εταιρείες επιτρέπουν  τα υγρά που αφορούν τη διατροφή του παιδιού – μωρού.)

• Κρατάμε την τσάντα του παιδιού κάτω από τα πόδια μας,για να έχουμε άμεση πρόσβαση σε ό,τι χρειαστούμε.
• Αν το νήπιόμας δεν αποχωρίζεται την πιπίλα του, δεν είναι καλή ώρα να την ξεφορτωθούμε. Την παίρνουμε μαζί μας οπωσδήποτε και φροντίζουμε να έχουμε και κάποια επιπλέον για παν ενδεχόμενο.
• Καρότσι: ΠΟΤΕ ΔΕ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΝΗΠΙΟ ΧΩΡΙΣ TOΚΑΡΟΤΣΙ! Φανταστείτε τους εαυτούς σας να τρέχετε σε διαδρόμους, ενώ κρατάτε τσάντες από το ένα χέρι και από το άλλο το νήπιο, το οποίο αφενός δεν μπορεί να περπατήσει γρήγορα, αφετέρου βαριέται, γκρινιάζει, κάτι είδε στην άλλη άκρη που του αρέσει πολύ και σας τραβάει να πάτε να το δείτε… Ο κατάλογος είναι αναρίθμητος… Καρότσι λοιπόν οπωσδήποτε μαζί μας. Το νήπιο μας εκεί θα ξεκουραστεί, εκεί μπορεί να κοιμηθεί, να παίξει με κάποιο παιχνίδι του, να διαβάσει ένα παραμύθι, ενώ εμείς περπατάμε στον διάδρομο, δίνουμε αποσκευές, περιμένουμε να μπούμε στο αεροπλάνο. Το καρότσι δεν το δίνουμε μαζί με τις αποσκευές. Το έχουμε μαζί σας μέχρι την επιβίβαση (κι αυτό χωρίς κανένα επιπλέον κόστος). Είτε πριν μπούμε στην πόρτα του αεροπλάνου (αν υπάρχει φυσούνα), είτε πριν ανεβούμε τα σκαλιά, το κλείνουμε και το αφήνουμε εκεί έξω. Ο υπάλληλος θα φροντίσει να το βάλει μέσα στο αεροπλάνο. Μόλις αποβιβαστούμε,θα έχουν ήδη φροντίσει οι υπάλληλοι να είναι το καρότσι μας έξω από το αεροπλάνο.
• Παίρνουμε μαζί μας ένα ζακετάκι και ένα σεντονάκι ή κουβερτάκι σε περίπτωση που το παιδί κοιμηθεί και θέλουμε να το στρώσουμε στο κάθισμα, για να ακουμπήσει πάνω. Γενικότερα το αεροπλάνο μέσα έχει χαμηλή θερμοκρασία και σίγουρα θα το χρειαστούμε.
• Το νήπιο δικαιούται και αυτό, όπως οι ενήλικες, τη δική του χειραποσκευή (έως 7 κιλά χωρίς επιπλέον κόστος). Βάζουμε μέσα πέρα από το φαγητό, το νερό και το επιπλέον ρούχο, κάποια από τα αγαπημένα του παιχνίδια. Είναι ο μοναδικός τρόπος απασχόλησής τους. Για τις πτήσεις εσωτερικού, όπου οι περισσότερες δε διαρκούν πάνω από 45 λεπτά, ο χρόνος περνάει γρήγορα, οπότε το παιδί δε θα προλάβει να βαρεθεί. Αν όμως ταξιδεύουμε στο εξωτερικό (πάνω από 2 ώρες πτήση) ή ακόμα πιο δύσκολο έχουμε πτήση υπερατλαντική (πάνω από 10 ώρες…), καλό θα ήταν να έχουμε μαζί μας έναν μικρό υπολογιστή (tablet), όπου θα έχουμε “κατεβάσει” κάποια από τα αγαπημένα του τραγούδια ή κινούμενα σχέδια. Έτσι ο χρόνος θα περάσει πιο εύκολα και ευχάριστα.
• Αν έχουμε ξεκινήσει την εκπαίδευση τουαλέτας θα πρέπει να αναλογιστούμε και την περίπτωση αυτή. Οι τουαλέτες του αεροπλάνου δυστυχώς δεν διευκολύνουν ούτε τα νήπια ούτε τις μαμάδες τους. Οπωσδήποτε πριν την επιβίβαση πηγαίνουμε το παιδί στην τουαλέτα. Έτσι μειώνουμε τις πιθανότητες να χρειαστεί μέσα στο αεροπλάνο. Αν πάλι χρειαστεί, φροντίζουμε να έχουμε μαζί μας τα ειδικά καλύμματα υγιεινής της λεκάνης.
• Φροντίζουμε σε κάθε περίπτωση να έχουμε μαζί μας ειδικά, απολυμαντικά μαντηλάκια. Είναι βέβαιο πως θα τα χρειαστούμε.

Τέλος, θα το ξαναπούμε και αυτό, γιατί είναι σημαντικό: Για ταξίδια εξωτερικού εκτός από το διαβατήριο του παιδιού πρέπει να έχουμε μαζί μας και τη ληξιαρχική πράξη γέννησης ή το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης μεταφρασμένα στα αγγλικά φέροντας τη σφραγίδα της Χάγης APOSTILLE. Η Apostille είναι η σφραγίδα, όπου ένας κυβερνητικός φορέας πιστοποιεί τη γνησιότητα των δημόσιων εγγράφων, προκειμένου να γίνονται αποδεκτά από ένα δεύτερο ξένο κράτος. Υπάρχει περίπτωση να μας το ζητήσουν, για να επιβεβαιώσουν ότι είμαστε η μητέρα του, ιδίως σε περίπτωση που ο πατέρας δεν ταξιδεύει μαζί μας (καθώς ο πατέρας έχει το ίδιο επώνυμο με το παιδί). Και καλά κάνουν!

Καλό ταξίδι!

Της Μαρίνας Πλούμπη

Τουριστικός πράκτορας με εξειδίκευση τη διοργάνωση συνεδρίων.

Πηγή πρώτης δημοσίευσης: Familives

Share on Facebook

Tweet

Save