Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου είναι μια νεαρή μητέρα με πολλές ασχολίες, οι άντρες της ζωής της, ο γιος της και ο άντρας της, δεν την αφήνουν λεπτό ήσυχη, αλλά τους λατρεύει και τους δύο. Τα βιβλία της έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία και είναι κατά σειρά έκδοσης: «Ξεπεσμένοι άγγελοι», «Μη με ξεχάσεις», «Όταν ξέρεις να αγαπάς». Βιβλία που σε καθηλώνουν και τα τρία! Σας συνιστώ να τα αναζητήσετε. Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ.
Πως είναι για σένα να είσαι Working Mom; Εύκολο; Δύσκολο;
Σίγουρα δεν είναι εύκολο, καθότι η δουλειά μου δεν έχει ωράριο και είναι αρκετά απαιτητική, αλλά πιστεύω πως αν καταφέρεις να βρεις τις ισορροπίες σου -κάτι που θεωρώ πως προσωπικά έχω πετύχει σε μεγάλο βαθμό-, η καθημερινότητά σου μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολη.
Νιώθεις ενοχές ότι παραμελείς το γιό σου, όπως οι περισσότερες Working Moms, ή νιώθεις ότι συνδυάζεις αρμονικά δουλειά και οικογένεια;
Φυσικά και υπάρχουν μέρες που δεν καταφέρνω να αφιερώσω στον γιο μου όσο χρόνο θα ήθελα, αλλά προσπαθώ να καλύψω το κενό όλες τις υπόλοιπες, οπότε νομίζω πως σε γενικές γραμμές καταφέρνω να διατηρήσω την αρμονία που χρειάζεται προκειμένου να λειτουργήσει τόσο το σπίτι και η οικογένεια, όσο και η σχέση μου με το παιδί. Επιπλέον, στον κοινό, ελεύθερο χρόνο μας, φροντίζω να κάνουμε όμορφα και δημιουργικά πράγματα, μαζί, και να δημιουργούμε όμορφες αναμνήσεις και να αποκτάμε και οι δυο μας χρήσιμες και αλησμόνητες εμπειρίες.
Μίλησε μας για τις επαγγελματικές σου δραστηριότητες!
Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι, εκτός από την συγγραφή, με την βιβλιοκριτική καθώς και με την αξιολόγηση βιβλίων για λογαριασμό διάφορων εκδοτικών οίκων, ενώ διατηρώ το δικό μου site, “Το μεγαλείο των Τεχνών”, το οποίο ασχολείται με τα πολιτιστικά δρώμενα, με έμφαση στο βιβλίο και στη λογοτεχνία. Παράλληλα, κάνω μεταφράσεις, αρθρογραφώ σε διάφορα ηλεκτρονικά περιοδικά και κάνω σύνταξη κειμένων για διάφορες ιστοσελίδες, ενώ τους τελευταίους μήνες είμαι εθελόντρια στην “Θετική Φωνή”.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Όταν εμείς κάνουμε σχέδια, ο Θεός τα βλέπει και γελάει, λέει ο σοφός μας ο λαός και έχει δίκιο. Οπότε, από το να κάνω σχέδια, προτιμώ να ελπίζω και να εύχομαι. Ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον, σε έναν κόσμο με λιγότερες αδικίες, πιο ειρηνικό και όμορφο. Εύχομαι το μέλλον του παιδιού μου, αλλά και κάθε παιδιού, να είναι ευτυχισμένο, δημιουργικό και γεμάτο όμορφες στιγμές. Και ποιος ξέρει; Μπορεί μια μέρα να ξυπνήσουμε και όλα όσα βιώνουμε στο σήμερα, να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια κακή ανάμνηση.
Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου από τότε που έγινες μαμά;
Έχει γίνει πιο αγχωτική και απαιτητική, ίσως και λίγο πιο κουραστική, μα αναμφίβολα, πολύ πιο περιπετειώδης, δημιουργική, ολοκληρωμένη και όμορφη. Ο γιος μου μού προσφέρει μια απίστευτη πληρότητα, ενώ θέλω να πιστεύω πως με έχει κάνει και καλύτερο άνθρωπο.
Το παιδί γεννιέται ή γίνεται;
Νομίζω πως είναι ένας συνδυασμός αυτών των δύο. Σίγουρα γεννιόμαστε έχοντας κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όμως ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα, ο ψυχικός κόσμος και η ευφυΐα, είναι πράγματα που καλλιεργούνται και πλάθονται με τα χρόνια, πράγματα στα οποία συμβάλλει η παιδεία και η αγάπη που λαμβάνει κανείς από το σπίτι του, τα βιώματα του κάθε ανθρώπου καθώς μεγαλώνει, αλλά και οι εμπειρίες του.
Τι θα συμβούλευες μια νέα γυναίκα που τώρα έγινε μαμά;
Να έχει ψυχραιμία, υπομονή, κατανόηση, να οπλίζει τον εαυτό της με αντοχή και θέληση, να πιστεύει στον εαυτό της και πως μπορεί να καταφέρει ακόμα και εκείνα που της φαίνονται αδύνατα. Μα πάνω απ’ όλα, ν’ αγαπάει το παιδί της με όλο της το είναι και να του το δείχνει κάθε στιγμή, με κάθε τρόπο, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, προσπαθώντας, όχι να το πείσει να κάνει αυτά που θα κάνουν εκείνη περήφανη, αλλά αυτά που θα κάνουν το ίδιο ευτυχισμένο.
Κάκια Ξύδη, συγγραφέας
