Εμείς τι πάθαμε που ήμασταν χύμα στο αυτοκίνητο και όχι σε παιδικά καθισματάκια; Απλά πεθάνανε κάποια παιδιά και κάποια μείνανε ανάπηρα.
Εμείς τι πάθαμε που δεν τρώμε πια αληθινή τροφή αλλά μόνο χιλιό επεξεργασμένη με χημικά; Απλά τη γενιά μας τη θερίζουν τα αυτοάνοσα και ο καρκίνος.
Εμείς τι πάθαμε που γεννηθήκαμε με καισαρική και δεν θηλάσαμε; Απλά έχουμε κατεστραμμένο μικροβίωμα και το μεταφέρουμε και στα παιδιά μας.
Eμείς τι πάθαμε που παίρναμε αντιβίωση σαν να ήταν καραμέλα; Απλά μερικές χιλιάδες από μας πεθάνανε λόγω αντίστασης στα αντιβιοτικά και οι υπόλοιποι που επιβιώσαμε, καταστρέψαμε την εντερική χλωρίδα μας-δηλαδή το πεπτικό και το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Εμείς τι πάθαμε που μεγαλώσαμε με ξύλο και φωνές; ΠΑΘΑΜΕ ΚΑΑΑΤΙΙ;;; ΕΕΕΕ;; ΛΕΓΕ ΡΕ ΜΗ ΣΟΥ ΣΠΑΣΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!!
Εμείς τι πάθαμε που μεγαλώσαμε μέσα στον καπνό των γονιών μας; Απλά έχουμε ένα σωρό αναπνευστικά και άλλα προβλήματα υγείας, για τα οποία έχουμε πάρει ένα σωρό φάρμακα. Και απλά γίναμε κι εμείς καπνιστές.
Εμείς τι πάθαμε που μας άφηναν να κλαίμε στο άλλο δωμάτιο όταν ήμασταν μωρά; Απλά γίναμε τραυματισμένοι ενήλικες, παγιδευμένοι πάντα σ’ εκείνη τη στιγμή που ελπίζαμε ακόμα ότι κάποιος θα άνοιγε την πόρτα και θα μας αγκάλιαζε.
Και η πόρτα δεν άνοιξε.
Και τι πάθαμε δηλαδή; Mια χαρά δεν είμαστε; Και τα παιδιά μας μια χαρά θα είναι.
Ότι μεγαλώσατε παιδιά δε σημαίνει ότι τα ξέρετε όλα. Τώρα αφήστε και εμάς να κάνουμε ο,τι πιστεύουμε καλύτερο στα δικά ΜΑΣ παιδιά.
Το άρθρο αναρτήθηκε στην ομάδα Θετική διαπαιδαγώγηση
της Αλεξάνδρας Γεωργίου
