Γιατί το φαγητό της μαμάς είναι πάντα το καλύτερο; Γιατί είναι σαν την ίδια! Μοναδικό!
Μυρωδιές, γεύσεις, μνήμες και πολλές εικόνες συνθέτουν το σκηνικό των αναμνήσεων ενός παιδιού για τη μαμά του. Ιερή λέξη με πολλές ερμηνείες. Το φαγητό της μαμάς, είναι πάντα αυτό που όλοι θυμόμαστε, όσο ανάλατο ή αλμυρό είναι. Γιατί είναι ο θεματοφύλακας του σπιτιού. Ήταν, είναι και θα είναι παράδοση. Όλη η οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι. Να τρώει και να απολαμβάνει το φαγητό, που έφτιαξε η μαμά με αγάπη και κόπο. Να συζητά, να τσακώνεται, να επικοινωνεί.
Το φαγητό της μαμάς είναι η μόνη αδιαπραγμάτευτη οικογενειακή αξία από τα παιδικά μας χρόνια.
Ένα κυριακάτικο τραπέζι τιγκαρισμένο με πιάτα που μυρίζουν όμορφα και φιλοξενούν φαγητά που σε ποσοστό 97% είναι βγαλμένα από το φούρνο. Τίποτα δεν νικάει αυτήν την εικόνα. Και τίποτα δεν θα τη νικήσει. Εκτός, ίσως, από το επόμενο τραπέζι απ’ τα χεράκια της μαμάς. Αν ψάξεις για λίγο τις παιδικές σου αναμνήσεις, σε περίοπτη θέση, θα βρεις τα γεμιστά, το κοτόπουλο με πατάτες, το παστίτσιο και τα λαδερά φασολάκια να δίνουν το παρόν σε κάθε σου ανάμνηση, ευχάριστη ή δυσάρεστη. Σε ονομαστικές εορτές, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, όταν έγραφες διαγώνισμα στο σχολείο, όταν έδινες εξετάσεις… σε κάθε συναίσθημα που έχεις νιώσει, κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή συνοδεύεται κι από ένα φαγητό. Η μαμά σου κάθισε δίπλα σου στο τραπέζι παρακολουθώντας με αναγνωριστικό βλέμμα κάθε σου μπουκιά για να διαπιστώσει αν τελικά σου αρέσουν τα πράσινα και αν το πέτυχε στο αλάτι, άλλαξε τις συνταγές της, τις προσάρμοσε στους γευστικούς σου κάλυκες και πέτυχε το ιδανικό για εσένα φαγητό. Αυτό που το τρως και νιώθεις ότι βρίσκεσαι «σπίτι σου». Δεν έχει σημασία πόσων χρονών είσαι, πόσο καλά μαγειρεύεις, δεν έχει καν σημασία αν έχεις σπουδάσει σεφ. Το φαγητό της μαμάς σου θα είναι πάντα σε άλλο επίπεδο, γιατί προέρχεται από αλλού. Από εκεί που οι γεύσεις δεν είναι μόνο γεύσεις, αλλά αναμνήσεις. Πλύνε προσεκτικά τα χέρια σου και πάμε…
15 λόγοι που λατρεύουμε το μαμαδίστικο φαγητό
- Το φαγητό της μαμάς είναι πάντα αρκετό Για την ακρίβεια, αν δεν χορταίνει λόχο, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ. Συνοδεύεται πάντα με σαλάτα και ερωτήσεις τύπου «Εσύ πότε θα παντρευτείς».
- Στο τραπέζι υπάρχει πάντα φέτα Η φέτα είναι απαραίτητη, ότι άλλο λείπει από το τραπέζι της μαμάς απλά «δεν πάει». Η μαμά ποτέ δε θα πει «ξέχασα». Ακόμη κι αν μιλάμε για αλάτι σε τηγανητές πατάτες.
- Οι περισσότερες μαμάδες πάσχουν από μία ασθένεια που λέγεται τελειομανία και πάντα θεωρούν ότι δεν το έχουν κάνει καλό το φαγητό.
- Η μανούλα ξέρει ότι θα γυρίζεις πάντα εκεί για το φαγητό της. Ακόμη κι αν γυρίσεις μόνο για να φας δε θα σου παραπονεθεί ποτέ.
- Πριν φας πρέπει να πλύνεις τα χέρια σου. Ιδανικά, να σε δει με τα μάτια της ότι το έκανες.
- Όταν αντιληφθεί ότι κάτι το φτιάχνει καλά, θα συνεχίσει να το μαγειρεύει σερί μέχρι να το σιχαθείς!
- Αντίθετα, όταν σε βλέπει να αργείς ή να μην καθαρίζεις το πιάτο σε δευτερόλεπτα δεν κάνει ποτέ την ερώτηση «Σου άρεσε;». Η εν λόγω συνταγή απομακρύνεται αθόρυβα από το μαμαδίστικο μενού.
- Η μαμά σου είναι διαθέσιμη να μαγειρέψει για σένα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κάτι απλό. Αυγά + πατάτες τηγανητές + λουκάνικο + φέτα
- Για το φαγητό της μαμάς εφευρέθηκαν τα τάπερ.
- Κάθε μαμά έχει τη σπεσιαλιτέ της.
- Ποτέ κανείς δεν έφτιαξε καλύτερα γεμιστά από τη μαμά σου.
- Όταν ακούς την ατάκα «Φάε και ντοματούλα να γλιστρήσει», σου έρχεται να την σφίξεις στην αγκαλιά σου .
- Όσο χρονών και να είσαι θα ακούσεις την υπέροχη αυτή ατάκα »Μην αφήνεις τη δύναμή σου».
- Και βέβαια «Φάτο πριν κρυώσει».
- Τη σπεσιαλιτέ της μαμάς δεν την παραγγέλνεις ποτέ έξω. Το φαγητό της μαμάς, είτε είναι σε πακέτο, είτε είναι στο τραπέζι ωραία σερβιρισμένο και διακοσμημένο, κρύβει όλα τα σ’ αγαπώ του κόσμου. Όλες τις ανησυχίες, τις έγνοιες, τους προβληματισμούς και το ενδιαφέρον μιας μάνας για το παιδί της. Ό,τι και να λέμε, μάνα είναι μόνο μία και στον κόσμο όλο καμία άλλη. Το ίδιο και το φαγητό της. Είναι όπως η αγκαλιά της και το φιλί της. Μοναδικά!
Το διαβάσαμε στο www.imommy.gr.
