Το δράμα και η αγωνία που ζουν καθημερινά οι οικογένειες οι οποίες έχουν παιδιά που πάσχουν από αυτισμό ξεδιπλώθηκε από το πρωί μέχρι το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης στα εξωτερικά ιατρεία του ΠΠΝΠ.
Πρωταγωνιστές μιας ασύλληπτης ιστορίας – εάν επρόκειτο για ευνομούμενη πολιτεία και πραγματική δημόσια παρεχόμενη υγεία – ένα δεκάχρονο παιδί που πάσχει από αυτισμό, οι γονείς του, προσωπικό των εξωτερικών ιατρείων και ένας….διευθυντής.
Ο δεκάχρονος που πάσχει από αυτισμό μετέβη μαζί με τους γονείς του – μετά από τηλεφωνική επικοινωνία – στα εξωτερικά ιατρεία του ΠΠΝΠ προκειμένου να του πάρουν αίμα για τη διενέργεια των απαιτούμενων εξετάσεων , όπως προβλέπεται για όλα τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό και τα οποία λαμβάνουν ψυχοφάρμακα για να αποφευχθούν επιπλοκές οι οποίες θα θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους.
Το ραντεβού ήταν προγραμματισμένο και κλείστηκε τηλεφωνικά , ενώ όταν οι γονείς του παιδιού ενημέρωσαν πως πρόκειται για περίπτωση στην οποία καλό θα ήταν να χορηγηθεί μέθη για την λήψη του αίματος .
Η απάντηση ήταν «μην ανησυχείτε ελάτε εσείς , δεν υπάρχει πρόβλημα έχουν εμπειρία τέτοιων περιστατικών…»
Η παραμονή του 10χρονου για αρκετή ώρα στα εξωτερικά ιατρεία του του ΠΠΝΠ, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο άρχισε να του προκαλεί δυσφορία, η οποία στη συνέχεια λόγω της πάθησης του οδήγησε σε έντονη κινητικότητα και αντιδράσεις – όπως συμβαίνει πολλές φορές σε άτομα με αυτισμό – αλλά παρόλα αυτά κανένας δεν μερίμνησε να υπάρξει προτεραιότητα στην διαχείριση του περιστατικού.
Αντί γι’ αυτό και ενώ ο δεκάχρονος που πάσχει από αυτισμό είχε φτάσει σε επίπεδο ντελίριου μία «κυρία» από το προσωπικό των εξωτερικών ιατρείων απαίτησε από τους γονείς του παιδιού να του επιβάλουν να κάνει ησυχία ενώ, όταν την πληροφόρησαν πως είναι παιδία με ειδικές ανάγκες, αντί να κατανοήσει το πρόβλημα απάντησε σε έντονο ύφος «το βλέπω αλλά πες του να κάνει ησυχία».
Η απίστευτη συμπεριφορά συνεχίστηκε και όταν ήρθε η ώρα να γίνει η λήψη αίματος από το παιδί , το οποίο πλέον ήταν λόγω της πάθησής του σε κατάσταση εκτός ελέγχου με τους νοσηλευτές και τους γιατρούς που ήταν εκεί να δηλώνουν πως αδυνατούν να πάρουν αίμα και όταν οι γονείς τους υπενθύμισαν πως τους είχαν ενημερώσει για την κατάσταση τηλεφωνικά , η απάντηση ήταν «εμάς πρώτη φορά μας συμβαίνει κάτι τέτοιο .
Στο αίτημα των γονιών – παρουσία κάποιου κυρίου ο οποίος δήλωσε διευθυντής – να χορηγηθεί στο παιδί «χλωράλη» προκειμένου να γίνει η λήψη του αίματος η απάντηση του κ. διευθυντή ήταν πως «χλωράλη» δεν δίνουν και στην υπενθύμιση της μητέρας πως το παιδί βρίσκεται σε κρίση η αντίδραση του γιατρού ήταν ακόμα πιο προκλητική και συνοδεύθηκε από φράσεις «Δεν θα μου πεις εσύ τι έπαθε, χλωράλη δεν δίνω, ποια είσαι εσύ που ξέρεις άσε αυτά τα δημοσιογραφίστηκα, εδώ κάνω κουμάντο εγώ» και πολλά άλλα.
Η ταλαιπωρία τόσο του δεκάχρονου , όσο και των γονιών του που έβλεπαν το παιδί να βασανίζεται δεν είχε τέλος, καθώς μετά από λίγο και αφού το παιδί παρέμενε στην ίδια κατάσταση, ενημερώθηκαν από τους ίδιους που δήλωναν πως δεν χορηγούν «μέθη» στο παιδί, πως τελικά θα του κάνουν εισαγωγή στην παιδιατρική και πως εκεί θα του χορηγηθεί «μέθη» προκειμένου να του γίνει εκεί η λήψη αίματος για την διενέργεια των εξετάσεων.
Το γεγονός όμως ότι επί ώρες το παιδί αφέθηκε να βρίσκεται σε «ντελίριο», είχε σαν αποτέλεσμα, να μην το πιάσει ούτε η χορήγηση χλωράλης ενώ δεν υπήρχε κανένας να βοηθήσει προκειμένου να ακινητοποιηθεί για λίγο .
Η λύση – ναι στο μεγαλύτερο Δημόσιο Νοσοκομείο της Δυτικής Ελλάδας συμβαίνει και αυτό – δόθηκε από τον πατέρα συνοδό άλλου παιδιού ο οποίος πρότεινε και προσφέρθηκε μαζί με άλλους δύο άντρες γονείς άλλων παιδιών, να βοηθήσουν στην ακινητοποίηση του μικρού και να γίνει η αιμοληψία .
Πηγή
