Mε αφορμή μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο www.workingmoms.gr αν μπορεί να υπάρξει αληθινός έρωτας σε γνωριμία μέσω social media, ανταποκρίθηκαν πολλές αναγνώστριες ότι όχι μόνο μπορεί αλλά και ότι τους έχει συμβεί. Μια αναγνώστρια μας η οποία έζησε αυτή τη διαφορετική εμπειρία μοιράστηκε μαζί μας την προσωπική της ιστορία, η οποία επιβεβαιώνει περίτρανα την έρευνα, ότι όχι μόνο μπορεί να υπάρξει αληθινός έρωτας μέσω social media αλλά και με αίσιο τέλος!
“Αγαπημένη Έφη διαβάζοντας το άρθρο σου για τον έρωτα μέσω social media έχω να σου πω, πως μόνο από τον τίτλο έκανα εικόνα τη δική μου ιστορία που για μένα δίνει και την απάντηση πως υπάρχει… και θα ξεκινήσω κάνοντας μια μικρή διήγηση για να μου πεις και εσύ με τη δική σου μάτια…
Καλοκαίρι του 2010
Δούλευα ως ομαδάρχισσα σε μια κατασκήνωση για τους 3 μήνες του καλοκαιριού, επειδή δεν ήταν η πρώτη μου σεζόν εκεί και επειδή είχα εμπειρία είχα την αρμοδιότητα κάποιες φορές να ασχολούμαι και με τις εγγραφές στη γραμματεία…
Στη κατασκήνωση υπήρχαν παιδιά από 3 ετών μέχρι και 15 ετών οπότε με κάποια παιδιά είχαμε και μικρή διαφορά ηλικίας και κάναμε και παρέα τις ελεύθερες ώρες όλοι μαζί… (ίσως χρονοτριβώ αλλά στο τέλος θα δεις γιατί).
Από το 2009 λοιπόν είχε μπει στη ζωή μου το Facebook αλλά δεν έκανα ποτέ αποδοχή σε κάποιον που δεν ήξερα έκανα φίλους μόνο συγγενείς και φίλους, οπότε το 2010 στη κατασκήνωση τα παιδιά των τελευταίων ηλικιών είχαν αρκετά Facebook με αποτέλεσμα να έρχεται και η ερώτηση “να σας κάνουμε αίτημα”; τότε στο κινητό δεν υπήρχε η εφαρμογή του Facebook αλλά έμπαινες από μηχανή αναζήτησης και οι φωτογραφίες δεν άνοιγαν μόνο αν έμπαινες από υπολογιστή, έβλεπες μόνο κείμενα και ονόματα στις φωτογραφίες έβγαζε το αγγλικό ερωτηματικό…
Εκεί λοιπόν έρχονται 2 αιτήματα φιλίας με το ίδιο όνομα αλλά διαφορετικό επίθετο, εγώ δεν γνώριζα κανένα από τα δύο και όπως προανέφερα έκανα μόνο φίλους ανθρώπους που γνώριζα και έρχεται στο μυαλό μου το παιδί που μου είχε πει για το αίτημα δε θυμόμουν το επίθετο του διότι δεν ήταν από την ομάδα μου και φωτογραφίες δε μπορούσα να δω, οπότε λέω κάνε αποδοχή και στα δύο και όταν πάω στο γραφείο για τις εγγραφές θα μπώ στον υπολογιστή και αυτόν που δε γνωρίζω θα τον σβήσω…
Μέτα την αποδοχή όμως ήρθε ένα μήνυμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ “γεια σου κούκλα” και λέω δεν είναι δυνατόν το παιδί να μου στέλνει τέτοιο μήνυμα και του απαντάω “γεια σε γνωρίζω;” 18 ετών εγώ… Και μου λέει “όχι αλλά σε είδα σε μια ομάδα που είχες σχολιάσει μουαρέσεις και σου έστειλα” εγώ αρχικά δεν ήξερα αν ήθελα να συνεχίσω τη κουβέντα ή να το σταματήσω εκεί.. Παρόλα αυτά η συζήτηση συνεχίστηκε και έτσι έγινε η γνωριμία μέσω του Facebook αυτός από τη Κρήτη και εγώ από τη Καλαμάτα μιλούσαμε 2 εβδομάδες σχεδόν μέσω μηνυμάτων και δεν τον είχα δει ούτε καν είχα μπει στον υπολογιστή του γραφείου που είχα πάει αρκετές φορές από το πρώτο μήνυμα, μιλούσαμε λες και γνωριζόμασταν χρόνια… Και η πρώτη φορά που βρεθήκαμε ήταν Οκτώβριος του 2010 και μιλούσαμε από τον Ιούλιο του 2010… Τον Οκτώβριο τον είδα μόνο για 4 μέρες, μετά τον είδα πάλι τον Ιανουάριο του 2011 για 4 μέρες, αργότερα τον είδα τον Αύγουστο του 2011 για 10 μέρες, μετά πάλι τον Οκτώβριο του 2011, μετά το Δεκέμβρη του 2011 και το Πάσχα του 2012 ήρθε να με ζητήσει για να μείνουμε μαζί στη Κρήτη…
Όλο αυτό το διάστημα μιλούσαμε τηλεφωνικά μέσω μηνυμάτων, φωτογραφίες μέσω Facebook και αργότερα βιντεοκλήσεις μέσω MSN… Κάθε φορά που έβλεπα μήνυμα δικό του ή το όνομα του στην οθόνη έκανα σαν τρελή… Δεν τον είχα κάθε μέρα δίπλα μου λόγω απόστασης αλλά κάθε μέρα η επιθυμία να είμαστε μαζί ήταν και μεγαλύτερη και ήταν κάτι που μου το ζήτησε αυτός πρώτος το να μείνουμε μαζί… Από το 2012 λοιπόν μέχρι το 2017 μέναμε μαζί και από το 2017 μέχρι και σήμερα μετράμε και 2 χρόνια παντρεμένοι….
Αυτό είναι λοιπόν το δικό μου social media story….
Υ. Γ. Να σου πω επίσης ότι τη πρώτη φορά επέλεξα να βρεθούμε σε ουδέτερο έδαφος γιατί τότε ακουγόντουσαν και πολλά για γνωριμίες μέσω social media και ολίγον έτρεμα…”
Μπορεί κανείς να μην είναι σε θέση να δώσει σαφείς απαντήσεις για το εάν ένας διαδικτυακός έρωτας θα κρατήσει και να… «σηκώνει τα χέρια ψηλά», αλλά δεν υπάρχει λόγος να είμαστε αρνητικοί στο ενδεχόμενο μιας γνωριμίας μέσω των social media. Απλώς, προσπαθήστε να βεβαιωθείτε πως το άτομο με το οποίο επικοινωνείτε είναι αυτό που νομίζετε. Και αν, με τον καιρό, αυτή η γνωριμία μεταφερθεί στην κανονική ζωή και έχει βασιστεί στην ειλικρίνεια και όλα όσα αναφέρονταν μέσω μηνυμάτων δεν ήταν στοιχεία εντυπωσιασμού, τότε έχει πολλές πιθανότητες να επιβιώσει.
Γι’ αυτό, κάνε… «like» στον έρωτα μέσω διαδικτύου!
