Μπορεί εγώ ως μαμά να σας μεγαλώνω, να σας φροντίζω, να σας στηρίζω σε κάθε νέο σας βήμα και κατάκτηση… Μπορεί εγώ να ανησυχώ αν φάγατε, αν κοιμηθήκατε, αν διαβάσατε, αν είστε χαρούμενα και ευτυχισμένα, αλλά εσείς κάποιες περιόδους χωρίς να το καταλαβαίνετε με στηρίζετε όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε…. Όταν “πέφτω” χωρίς να το αντιλαμβάνεστε μου δίνετε ώθηση να σηκωθώ.
Μόνο με την παρουσία σας, δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε άλλο, ΥΠΑΡΧΕΤΕ και αυτό είναι αρκετό.
Είναι κάποιες μέρες δύσκολες, που με αφορμή δύσκολα γεγονότα σαν άνθρωπος κι εγώ λυγίζω, στεναχωριέμαι, απογοητεύομαι…. Αλλά με ένα ξεκαρδιστικό χαμόγελό σας την ώρα που παίζετε ανέμελα, με μια ματιά γεμάτη αγάπη, με ένα κούρνιασμα στην αγκαλιά μου, ή απλά ηχώντας στα αυτιά μου η λέξη ΜΑΜΑ, όλα παίρνουν άλλη διάσταση και το χαμόγελο ξαναέρχεται ασυναίσθητα στα χείλη μου. Με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια υγείας μου, είχα εσάς, και η αγωνία, ο φόβος και το άγχος μου αν θα πάνε όλα καλά και αν θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σας, γίνονταν πιο υποφερτά! Είναι κάποιες φάσεις στη ζωή των μαμάδων που εσείς τα παιδιά μας, μάς δίνετε δύναμη και αισιοδοξία, χωρίς να το καταλαβαίνετε, και αυτό είναι κάτι μαγικό στη σχέση μας.
Παιδάκια μου, θέλω να ξέρετε ότι η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη, έχει τα πάνω της και τα κάτω της, τις χαρές και τις λύπες, αλλιώς πραγματικά δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον αν είχε μόνο χαρές ή μόνο λύπες. Πιστέψτε με, θα ήταν πολύ επίπεδη και ανιαρή! Και ναι, είναι ΟΚ να μην είμαστε πάντα ΟΚ. Θέλω να το μάθετε και να το απενεχοποιήσετε από μικρή ηλικία. Να μη νιώθετε τύψεις και ενοχές όταν δεν είστε καλά. Μέσα από τις δύσκολες περιόδους μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί! Οι άσχημες περίοδοι μάς γίνονται μαθήματα για τη μετέπειτα ζωή μας και μάς κάνουν να πατάμε πιο γερά στα πόδια μας!
Είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα, λυγίζουμε, φοβόμαστε και αυτό είναι πέρα για πέρα λογικό και ΟΚ.
Θέλω να σας ευχαριστήσω ζωές μου που ήσασταν δίπλα μου τη δύσκολη περίοδο που πέρασα και με μια αγκαλιά σας, ένα φιλί, ένα σ’ αγαπώ η αγωνία μου γινόταν πιο υποφερτή. Μπορεί εγώ να σας έφερα σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά εσείς με την παιδικότητα, την ανεμελιά και την αθωότητά σας μου δίνετε ανεξάντλητη δύναμη. Πέρασα έναν δύσκολο μήνα με πολλά ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, αλλά είχα εσάς! Έχω την ευθύνη σας και δεν είχα περιθώριο να λυγίσω. Είστε η κινητήριος δύναμή μου για ό,τι κάνω στη ζωή μου. Χωρίς εσάς είμαι σίγουρη ότι τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα.
Είμαστε όμως μαζί, μια γροθιά και δε φοβάμαι τίποτα!
Μέσα από αυτήν την κατάθεση ψυχής μου σε σας καρδούλες μου, θέλω να δώσω το μήνυμα και στις άλλες μανούλες να μην αγχώνονται ή στεναχωριούνται αν διανύουν δύσκολες περιόδους και νιώθουν “λίγες” ή “κακές” μαμάδες. Θέλω να τις ενθαρρύνω να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, ακόμα και αν είναι αρνητικά, γιατί έτσι θα σας μάθουν ότι η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά είναι πάντα όμορφη, με τα καλά και με τα κακά της. Είναι πλήρως αποδεκτό και ΟΚ να μην είμαστε πάντα ΟΚ όλοι οι άνθρωποι, αλλά λίγο περισσότερο ίσως εμείς οι μαμάδες, που από τη στιγμή που σας νιώθουμε σαν ένα μικρό σποράκι μέσα στην κοιλίτσα μας, αλλά και για όλη τη διάρκεια της ζωή μας, έχουμε την ευθύνη σας και ζούμε και αναπνέουμε για εσάς. Που έχουμε να φέρουμε εις πέρας δεκάδες ρόλους κατά τη διάρκεια της ημέρας και προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα τέλεια.
Να ξέρετε παιδάκια μου, ότι ακόμα και τις μέρες που δεν μας βλέπετε καλά, δεν έχει να κάνει καθόλου με εσάς, αλλά με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώνουμε την εκάστοτε περίοδο στη ζωή μας. Ακόμα και εκείνες τις “μαύρες μέρες”, τις λίγο πιο “καταθλιπτικές”, εκείνες τις μέρες που κάνουμε με το ζόρι και διεκπεραιωτικά τις δουλειές του σπιτιού, τη φροντίδα σας, που δεν έχουμε όρεξη να παίξουμε μαζί σας, ακόμα και τότε πάλι σας ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ! Αλλά είμαστε και εμείς ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΙ, είμαστε ζωντανοί οργανισμοί και όχι ΡΟΜΠΟΤ. Να θυμάστε πάντα ότι ακόμα και εκείνες τις απίστευτα δύσκολες μέρες εσείς δεν ευθύνεστε για τίποτα, εξακολουθείτε να είστε το επίκεντρο του ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ και να σας αγαπάμε μέχρι την τελευταία μας ανάσα.
Να θυμάστε πάντα να ατενίζετε τη ζωή με αισιοδοξία και ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά δεν θα είναι το ΤΕΛΟΣ.
Η μαμά σας…..
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
