Τη νέα σχολική χρονιά όλα είναι ίδια και όλα διαφορετικά

Τη νέα σχολική χρονιά όλα είναι ίδια και όλα διαφορετικά

Περάσαμε μια δύσκολη χρονιά που έπρεπε να προσαρμοστούμε και να ανταπεξέλθουμε σε νέες και απαιτητικές συνθήκες. Και τώρα μια καινούρια πρόκληση είναι μπροστά μας: τα σχολεία, σε λίγο θα ανοίξουν, κι εμείς πρέπει να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για μια ακόμα πρόκληση: όλα θα είναι ίδια και όλα διαφορετικά.

Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε:

Εστιάζουμε στον εαυτό μας.

Φροντίζουμε τις ανάγκες μας. Δε μπορούμε να στηρίξουμε τους άλλους, αν δεν είμαστε εμείς καλά.

Ζητάμε βοήθεια, μιλάμε με φίλους, παρακολουθούμε σεμινάρια υποστήριξης, χαλαρώνουμε και βάζουμε χαρά στη ζωή μας, τώρα περισσότερο από ποτέ.

Σχεδιάζουμε τη νέα χρονιά, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες, οργανωνόμαστε

Μιλάμε με τους δασκάλους και το σχολείο των παιδιών. Ενημερωνόμαστε για τις αλλαγές. Θυμίζουμε στο εαυτό μας ότι και οι δάσκαλοι είναι άνθρωποι και περνάνε πανδημία, όπως και εμείς, και ότι έχει και γι αυτούς ανατραπεί ο τρόπος που έκαναν το μάθημα.

Ερχόμαστε σε επαφή με το πώς νιώσαμε εμείς την πρώτη φορά που πήγαμε δουλειά ή βγήκαμε για ψώνια. Πώς ήταν για μας το “όλα είναι ίδια και όλα διαφορετικά;”

Αναγνωρίζουμε και δικαιώνουμε τα συναισθήματά μας. Μπορεί να νιώθουμε ανακούφιση και χαρά που τα παιδιά θα αρχίσουν το σχολείο, αλλά και φόβο και άγχος παράλληλα για την ασφάλειά τους.

Προετοιμάζουμε τα παιδιά μας

Ρωτάμε τα παιδιά τι ξέρουν για τον ιό, τι ξέρουν για τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε και πώς φαντάζονται ότι θα είναι τα πράγματα στο σχολείο.

Φροντίζουμε να διορθώσουμε τυχόν παρανοήσεις
Εξηγούμε τα μέτρα που θα πρέπει να ακολουθούμε στο σχολείο (μάσκα, πλύσιμο χεριών, αντισηπτικό) και άλλες αλλαγές, όπως χωριστά διαλείμματα, αποστάσεις, παιδιά ή δάσκαλοι που θα λείπουν.

  • Για τα μικρότερα παιδιά, ίσως θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι δε θα τα συνοδεύουμε μέχρι μέσα στην τάξη, και ότι θα καθιερώσουμε μια νέα τελετουργία αποχωρισμού.
  • Απαντάμε σε όλες τις ερωτήσεις τους με ήρεμη φωνή, δε δίνουμε περισσότερες πληροφορίες από όσες μας ζητάνε, δεν τρομοκρατούμε τα παιδιά, τους μιλάμε με γλώσσα που καταλαβαίνουν ανάλογα με την ηλικία τους, τα προστατεύουμε από τα ΜΜΕ, όπου μπορεί να δουν κάτι που δε θα ξέρουν πώς να ερμηνεύσουν.
  • Μεταδίδουμε ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
  • Τονίζουμε όλα τα πράγματα που θα παραμείνουν τα ίδια. Η ρουτίνα, τα μαθήματα εκτός σχολείου, η οικογένεια, οι βόλτες, οι συνήθειες.
  • Γιορτάζουμε το νέο ξεκίνημα, φέτος περισσότερο από ποτέ: πάμε για παγωτό, βγάζουμε φωτογραφίες, κάνουμε κάτι που θα θυμούνται τα παιδιά και θα τα βοηθήσει να συνδέσουν τη νέα χρονιά με κάτι ευχάριστο.

Μιλάμε για τα συναισθήματα

Ζητάμε αυτή την εποχή από τα παιδιά κάτι, που είναι ίσως πάνω από τις δυνάμεις τους. Να ζήσουν τη ζωή, όπως την ήξεραν και παράλληλα να προσέχουν σε κάθε τους βήμα. Τους είπαμε, ότι ο κόσμος δεν είναι ασφαλής κατά τη διάρκεια του lockdown, το καλοκαίρι τα αφήσαμε σχετικά ελεύθερα, και τώρα πρέπει να φτιάξουν μια καινούρια κανονικότητα όπου είναι και δεν είναι ασφαλή.

Είναι φυσικό όλο αυτό να φέρνει συναισθήματα άγχους, και προσέξτε για αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Είναι φυσικό επίσης να φέρνει αντιφατικά συναισθήματα, χαρά και ανυπομονησία για να δουν τους φίλους τους, απογοήτευση και θυμό για τους περιορισμούς.

Βοηθήστε τα να κατανοήσουν, ότι είναι φυσιολογικό να νιώθουν έτσι, ότι πολλά συναισθήματα μπορούν να υπάρχουν παράλληλα και ότι και εσείς κάπως έτσι νιώθετε (θυμηθείτε πώς ήταν για σας την πρώτη φορά που πήγατε δουλειά ή βγήκατε έξω για ψώνια).

Δίνουμε νόημα σε αυτό που γίνεται

Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας στην προσαρμοστικότητα, να μιλήσουμε για τις αλλαγές και τα πράγματα που έχουν ουσία στη ζωή, όπως οι σχέσεις.

Διαβάστε με τα παιδιά σας ιστορίες γενναιότητας, πείτε παραμύθια όπου ο ήρωας παρά τις απίθανες αντιξοότητες στο τέλος βγαίνει νικητής (τα περισσότερα παραμύθια είναι έτσι), διηγηθείτε κι εσείς ιστορίες από το παρελθόν σας ή από την ιστορία της οικογένειάς σας.

Δώστε έμφαση στο ότι είμαστε σε όλο αυτό μαζί, ότι το νόημα των μέτρων είναι η αλληλεγγύη και ότι μερικές φορές αξίζει να παραχωρήσουμε κάποιες από τις ελευθερίες μας για να προστατεύσουμε αυτούς που αγαπάμε.

…και τέλος, η μάχη της μάσκας

Αν τα παιδιά αρνούνται ή αντιδράνε να φορέσουν μάσκα:

  • Εξετάστε πρώτα τη δική σας στάση. Εσείς πώς νιώθετε με αυτό; Είναι δύσκολο να τα επηρεάσετε θετικά αν σας βλέπουν να δυσφορείτε ή να τη θεωρείτε μη απαραίτητη.
  • Αν δεν έχουν ξαναφορέσει: θα είναι λίγο δύσκολο, να αρχίσουν ξαφνικά να τη φοράνε στο σχολείο. Δοκιμάστε να κάνετε μερικές βόλτες μαζί τους  φορώντας τη, ρωτήστε τι τα ενοχλεί, βρείτε λύσεις.
  • Κάντε αυτό που είναι αγγαρεία, διασκέδαση: φτιάξτε μαζί τη μάσκα! Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά βιβλία do it your self! Ζωγραφίστε τη! Κάντε τη μέρος του παιχνιδιού! Προσποιηθείτε ότι είναι κάποιος σούπερ- ήρωας! >>Αγοράστε έτοιμες με τους αγαπημένους ήρωες! Εντάξτε τη στη ζωή και στο παιχνίδι τους.
  • Για μικρά παιδιά, κυκλοφορούν επίσης βιβλία (στα αγγλικά) με εικόνες που μπορείτε να παραγγείλετε και να τους μεταφράσετε.

Θυμηθείτε, ότι όλοι κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε μπροστά σε μια αναπάντεχη δοκιμασία. Οι γονείς, οι δάσκαλοι, και τα παιδιά μας. Αλλά είμαστε όλοι μαζί σε αυτό και κανείς δεν έχει βρει την τέλεια λύση. Θα βγούμε νικητές.

Καλή καινούρια και διαφορετική σχολική χρονιά!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτα φορά εδώ.

της Ειρήνης Γεωργίου, MSc., Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt.
X. Τρικούπη 30Γ, Κηφισιά
Τηλ. 6974835384

Βρείτε τη στο facebook και στο instagram.

Σχολείο Ψυχολογία