Ζούμε σε μία εποχή – και ειδικά από τότε που έκαναν αισθητή την παρουσία τους τα social media – που έχει χαθεί κάθε ίχνος ευγένειας και διακριτικότητας. Ο καθένας, κρυμμένος πίσω από μία οθόνη, θεωρεί ότι μπορεί να βγάζει την κακία του και τη χολή του ελεύθερα…. Πόσοι από αυτούς όμως κατανοούν ότι τα social media είναι στην ουσία ο αληθινός κόσμος, απλά λίγο ωραιοποιημένος; Πόσοι από αυτούς αντιλαμβάνονται ότι αν είσαι αγενής στα social, θα είσαι και στην αληθινή σου ζωή, ότι απλά ξεδιπλώνεις τον πραγματικό σου χαρακτήρα; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι απλά είναι ειλικρινείς και ότι η αλήθεια κάποιες φορές πονάει. Αυτό όμως είναι σχετικό. Η αλήθεια για τον κάθε άνθρωπο είναι υποκειμενική!
Απλά έχουν μετονομάσει το ΘΡΑΣΟΣ και την ΑΓΕΝΕΙΑ σε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ!
Θαυμάζω εξαιρετικά τους ανθρώπους που ακόμα και αντίθετη άποψη να έχουν, την εκφράζουν πολιτισμένα. Είναι μεγάλο προτέρημα να μπορείς να παραθέτεις τη γνώμη σου με αξιοπρέπεια, και ας είναι αντίθετη από τη δική μου. Μεγάλο προσόν είναι ακόμα και να διαφωνείς με κάποιον, αλλά να μη τον βρίζεις, να μην τον προσβάλεις και να εκφράζεις χωρίς ειρωνεία και με επιχειρήματα την αντίθετη άποψη. Αυτό δηλώνει παιδεία, διαγωγή, σωστή ανατροφή, και είμαι σίγουρη ότι όλα αυτά θα τα μεταλαμπαδεύσετε στα παιδιά σας! Το πιστεύω ακράδαντα ότι ο καθένας κρίνεται από τα γραπτά του και εκεί φαίνονται όλα αυτά που ανέφερα πιο πάνω, η παιδεία του, η διαγωγή του και η ανατροφή του!
Ένα από τα πιο σημαντικά που μου έχει μάθει η ενασχόλησή μου επί επτά συνεχόμενα χρόνια με τα social, είναι να μη με αγγίζει τίποτα. Τίποτα όμως! Με έχουν αποκαλέσει από ακατάλληλη μάνα ?, ηλίθια ?, ανεγκέφαλη ?, ότι το παίζω τέλεια μάνα ? και άλλα τέτοια “κόσμια”, που νομίζουν ότι επειδή κρύβονται πίσω από ένα πληκτρολόγιο, δεν μπορεί να τους αγγίξει τίποτα! Και να φανταστείτε ότι εγώ είμαι από τις “αγαπητές” bloggers. Φανταστείτε τι θα ακούνε οι bloggers που δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθείς. Τα social είναι μικρογραφία της αληθινής κοινωνίας και ο καθένας από τα γραπτά του χαρακτηρίζεται, δείχνει την παιδεία του και την ανατροφή του… Το γεγονός ότι έχω ένα δημόσιο βήμα, ότι εκφράζω τις απόψεις μου χωρίς φόβο και πάθος και εμπνέω πολλές μαμάδες, δε σημαίνει ότι έχω την απαίτηση να με συμπαθείτε, αλλά έχω την απαίτηση να με σέβεστε όπως σας σέβομαι και εγώ! Δε θέλω να συμφωνείτε σε όλα μαζί μου – άλλωστε αυτό θα ήταν δημόσιες σχέσεις και παράλογο – αλλά τουλάχιστον να έχετε το επίπεδο να διαφωνείτε πολιτισμένα. Αυτό είναι κάτι που θα μάθετε και στα παιδιά σας. Τα λεγόμενά μας και οι πράξεις μας μάς χαρακτηρίζουν! Ας αλλάξουμε λίγο το σκηνικό εμείς οι νέοι γονείς και ας μάθουμε στη νέα γενιά να επικροτεί τη διαφορετική άποψη και όχι να τη λιθοβολεί.
Έστω ακόμα και να μην επικροτεί μία διαφορετική άποψη, να διαφωνεί πολιτισμένα!
Για τα χιλιάδες μηνύματα – στην κυριολεξία χιλιάδες – που έχω λάβει όλα αυτά τα χρόνια που σας καταθέτω την ψυχή μου….. θα συνεχίσω να είμαι εδώ δίπλα σας, να σας εμπνέω, να σας συμβουλεύω, να σας βοηθάω, να είμαι η φωνή σας, να είμαι αυτά που ζείτε και δεν έχετε το θάρρος να εκφράσετε…. Άλλωστε η σχέση μας είναι αμφίδρομη και εγώ γίνομαι καλύτερη από τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας! Δεν είμαι ο άνθρωπος που ήμουν πριν επτά χρόνια, όταν ξεκινούσα να καταθέτω δημόσια την ψυχή μου, και αυτό οφείλεται και σε εσάς. Κάθε μήνυμά σας, κάθε παρατήρηση και σχόλιό σας το επεξεργάζομαι και του δίνω την ανάλογη σημασία. Έχει τύχει από ένα σχόλιό σας να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου σε κάποιο θέμα. Τελικά αυτό δεν είναι το σπουδαιότερο; Να μην είμαστε “άκαμπτοι”, να επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον, να έχουμε ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά!
Θα σταθώ κλείνοντας σ’ ένα από τα άπειρα μηνύματα που έχω λάβει όλα αυτά τα χρόνια και με συγκίνησαν ιδιαίτερα:
Μήνυμα αναγνώστριας:
Έφη μου θέλω για ακόμη μια φορά να σε ευχαριστήσω που είσαι δίπλα μου, έστω και με αυτό τον τρόπο επικοινωνίας που έχουμε. Το άρθρο σου για το κέντρο μελέτης ήταν τέλειο και με βοήθησε πολύ. Είσαι ένας άνθρωπος ακομπλεξάριστος, με ανωτερότητα και αγάπη για τα παιδιά σου. Παραδέχεσαι με όμορφο τρόπο αλήθειες που άλλες γυναίκες κρύβουν πίσω από κακεντρεχή σχόλια, γεμάτα κακία και φθόνο.
Σε ζηλεύουν και η ζήλια εκδηλώνεται με όποιο άσχημο μέσο διαθέτει ο καθένας, στην δική σου περίπτωση, μέσω μηνυμάτων που λαμβάνεις. Εγώ πάλι σε θαυμάζω και όοοσα χιλιόμετρα και αν μας χωρίζουν, μέσα απ τις συμβουλές σου και απ’ τη ζωή σου είσαι δίπλα μου.
Συνέχισε έτσι.. κανε καλύτερους εμάς που σε χρειαζόμαστε!
Η αναγνώστριά μου με συγκίνησε ακόμα πιο πολύ όταν της είπα: “Για σένα και για όσες εμπνέω θα συνεχίσω να σας καταθέτω την ψυχή μου, όσο αντέξω” και μου απάντησε “Θα αντέξεις τελεία και παύλα. Το χρωστάς στον εαυτό σου, στα παιδιά σου και σε όλες εμάς… δεν είμαστε λίγες.”
Μαζί λοιπόν θα συνεχίσουμε αυτό το όμορφο ταξίδι και αυτή τη μοναδική αλληλεπίδραση… Πάντα με σεβασμό και αξιοπρέπεια!
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
Διαβάστε όλες τις δικές μου σκέψεις εδώ.
Ακολούθησε το Working Moms και στο Instagram
