Το καλύτερο δώρο για το παιδί δεν είναι το βιβλίο είναι η ίδια η ανάγνωση του βιβλίου.
Η μαγεία που σε ταξιδεύει και μπορεί να σώσει ζωές, να σώσει από ψυχικούς πόνους και σωματικά βάρη.
Τα παιδιά δεν θα μάθουν αυτόματα να αγαπάνε το βιβλίο. Μπορούμε όμως να τους το μάθουμε Εμείς. Εμείς να διαβάζουμε στα παιδιά ένα παραμύθι, μια ιστορία, ένα βιβλίο λογοτεχνικό, και ας το διαβάζουμε λίγες σειρές κάθε μέρα. Τα παιδιά θα το περιμένουν, θα το απολαμβάνουν, θα γίνει μια ανάμνηση γλυκιά της μάνας, του ήχου της φωνής της και της ομορφιάς του λόγου.
Τα ίδια, θα αποκτήσουν μεγαλώνοντας την ανάγκη να διαβάζουν βιβλία. Θα έχετε θέσει ένα λιθαράκι για τον σκεπτόμενο ενήλικα.
Η φιλαναγνωσία είναι ανάγκη, όχι χόμπι.
Η λογοτεχνία καλλιεργεί τη γλώσσα και ασκεί τη σκέψη του Παιδιού. Γονέας και παιδί μέσω της κοινής ανάγνωσης ή αφήγησης μπορούν να ανακαλύψουν λύσεις σε προβλήματα, απαντήσεις σε απορίες ζωής, να γεννηθούν προβληματισμοί και να τεθούν στόχοι, να καλλιεργηθούν, να μορφωθούν με ευχαρίστηση και ηρεμία. Ένα μισάωρο την ημέρα το μπορούμε και το δικαιούμαστε.
Η καλλιέργεια και η ευαισθησία του Παιδιού στο διάβασμα επιτυγχάνεται με το διάβασμα. Είναι η ευαισθητοποίηση και το άνοιγμα του παιδιού απέναντι στην ομορφιά, στην αρμονία, στην αισθητική κριτική σκέψη που συμβάλλουν στην υιοθέτηση από το παιδί θετικών στάσεων απέναντι στον άνθρωπο και στη ζωή γενικότερα.
“Το ωραίο είναι το αιώνιο μονοπάτι που οδηγεί στο καλό” Pestalozzi
