Τα παιδιά πειραματίζονται με διάφορες συμπεριφορές μέσα στις σχέσεις τους και ταυτίζονται με διάφορα στοιχεία των συνομηλίκων τους. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία της ταύτισης μπορεί να υιοθετήσουν και συμπεριφορές δυσάρεστες, καθώς η φιλία και η αποδοχή από τους φίλους τους, είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Η κύρια αιτία που επηρεάζει ένα παιδί είναι το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται. Η έλλειψη σταθερότητας, οι ενδοοικογενειακές διαμάχες, τα ασαφή όρια, η έλλειψη υποστήριξης και τρυφερότητας είναι κάποια κύρια αιτία της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών.
Σε ένα παιδί το οποίο δυσκολεύεται χρειάζεται μία καθοδήγηση στο πώς να διαπραγματεύεται το θυμό του, την απογοήτευση, των παρορμητισμό και το άγχος του απέναντι στους άλλους.
Ανάμεσα στην πλάκα και το παιχνίδι υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις μέχρι ένα παιδί να υιοθετήσει αρνητικές επιθετικές συμπεριφορές.
Υπάρχουν πολλοί ορισμοί για τον εκφοβισμό (bullying), αν όμως θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε, είναι μία επιθετική συμπεριφορά ενός ή περισσοτέρων ατόμων και αφορά σε λεκτική, σωματική αλλά και ψυχολογική βία σε βάρος άλλων.
Γιατί τα παιδιά δεν μιλούν για τη σχολική βία;
- Δεν είναι φίλοι με το παιδί που την υφίσταται
- Φοβούνται μη γίνουν τα ίδια στόχος ή μην προδώσουν άλλα παιδιά ή για να μην βρεθούν μπλεγμένα
- Πιστεύουν πως μπορεί και να μην αλλάξει τίποτα ακόμη κι αν το αναφέρουν
Ο ρόλος του γονέα:
- Αφιερώστε χρόνο για να ακουστεί τα παιδιά σας. Κρατήστε μία σταθερή θέση και προσπαθήστε να πάρετε σημαντικές πληροφορίες. Τα παιδιά θα νιώσουν δυσάρεστα γι’ αυτό χρειάζονται μία δική σας σταθερότητα
- Εφαρμόστε βασικές δεξιότητες αποτελεσματικής επικοινωνίας με ανοιχτές ερωτήσεις, δείχνοντας ενσυναίσθηση και κατανόηση, χωρίς να πιέζεται και να κατευθύνεται την συζήτηση.
- Σίγουρα είναι ένα φαινόμενο που μας ανησυχεί και μας έχει ευαισθητοποιήσει ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια, όμως η έντονη εγρήγορση από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς πολλές φορές δυσκολεύει τα παιδιά καθότι δε τα βοηθά να μάθουν πως να αντιμετωπίζουν μόνα τους κάτι που τα δυσκολεύει.
- Είναι σημαντικό να έχουμε στο νου μας πως υπάρχει πάντα κάποιο περιθώριο για πειράγματα και πλάκες όμως είναι σημαντικό να μπορούμε να το διαχωρίσουμε από τις επιθετικές συμπεριφορές που ξεπερνούν τα όρια.
Το διαδίκτυο στη ζωή των παιδιών και των εφήβων σήμερα:
(πηγή: “Ψηφιακή Γενιά” εκδόσεις Πεδίο)
Η δημιουργικότητα έχει να κάνει με την αξιοποίηση του διαδικτύου για μορφωτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς εντός και εκτός σχολείου χωρίς να παραγνωριστεί το γεγονός ότι η ψυχαγωγική χρήση του διαδικτύου συχνά εμπεριέχει στοιχεία δημιουργικής αξιοποίησης.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
- Στην Ελλάδα: 94% αγόρια και 84% κορίτσια (9-16ετων) παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια
- Ανάμεσα στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο υπάρχουν και παιδιά με υπερβολική χρήση 1/3 νέους (35%) παίζει 20 ώρες την εβδομάδα
Μοναχικά παιχνίδια:
- για διασκέδαση, πνευματική διέγερση και περιέργεια
Διαδραστικά παιχνίδια:
- Πρόκληση, ανταγωνισμός, διαφυγή από την πραγματικότητα – κοινωνική αλληλεπίδραση.
- Επιπλέον σημαντικό κίνητρο είναι η ανάγκη για κοινωνική αλληλεπίδραση (κοινωνικοποίηση, σχέσεις, συνεργασία).
Οι περισσότερες έρευνες έχουν επικεντρωθεί στην περίοδο της εφηβείας, καθότι σε αυτή την ηλικία εκπληρώνονται σημαντικοί αναπτυξιακοί στόχοι όπως η διαμόρφωση της ατομικής ταυτότητας και η δημιουργία σημαντικών σχέσεων.
*Η υπερβολική – παθολογική χρήση συνδέεται με χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή, μειωμένη κοινωνική αυτοεκτίμηση, ανεπαρκείς κοινωνίες δεξιότητες και μοναχικότητα.
*Σε έρευνες έχει φανεί ότι η χρήση βίαιων παιχνιδιών αυξάνει τις επιθετικές συμπεριφορές, τις επιθετικές σκέψεις και το επιθετικό συναίσθημα ενώ μειώνει τις θετικές κοινωνικές συμπεριφορές.
- Η χρήση τους στην παιδική – εφηβική για προάγει τον παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξης παιδικής επιθετικότητας.
- Δεν είναι εύκολο να απορρίψουμε εντελώς την χρήση των παιχνιδιών που θεωρούμε ότι είναι επικίνδυνα, μπορούμε όμως να περιορίσουμε την χρήση τους.
- Σε πιο μικρές ηλικίες αυτό μπορεί να γίνει με την συμμετοχή των γονέων στο παιχνίδι μαζί με το παιδι, κάτι που σταδιακά θα μειώνεται προχωρώντας προς την εφηβεία.
Προσοχή! Αυτό στην χρήση παιχνιδιών με βίαιο χαρακτήρα δεν βοηθάει καθώς έτσι το μήνυμα που μεταφέρεται στο παιδί είναι ότι η βίαιη συμπεριφορά είναι αποδεκτή.
Τα παιδιά μαθαίνουν μέσω παρατήρηση και μίμησης άρα οι γονείς πρέπει να αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς.Γ αυτό είναι απαραίτητο και εμείς να κάνουμε συνετή χρήση.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/ Ψυχολόγος BSc
Ειδικευόμενη Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Μεταπτυχιακό Παιδοψυχολογίας και Ψυχολογίας Εφήβων
www.aggelikikavallieratou.gr
aggelikikavallieratoy@gmail.com
6983433267
