Ο Κωνσταντίνος μου είναι ένα παιδί πολύ γλυκό και δοτικό αλλά όχι ιδιαίτερο κοινωνικό. Είναι δοτικός με την οικογένεια του και τους στενούς του φίλους. Δεν του αρέσει να τον αγκαλιάζουν και να τον φιλάνε συγγενείς, φίλοι ή ξένοι άνθρωποι. Τα πρώτα χρόνια δεν το καταλάβαινα γιατί το έκανε, εγώ όντας ένα αρκετά κοινωνικό παιδί που μιλούσα και αγκάλιαζα και την τελευταία θεία, στην αρχή μου κακοφαινόταν. Όμως στην πορεία ο Κωνσταντίνος με δίδαξε πως αν δεν θέλουμε πραγματικά δεν μπορεί κανείς να μας αναγκάσει να μας αγγίζουν άνθρωποι που δεν επιθυμούμε.
Το κάθε παιδί είναι μια μοναδική προσωπικότητα που έχει δικαίωμα στο σώμα του, το δικαίωμα να λέει όχι σε φιλιά, αγκαλιές και αγγίγματα που δεν επιθυμεί, που το κάνουν να νιώθει άβολα, ακόμα κι αν προέρχονται από οικεία και προσφιλή πρόσωπα.
Το παραμύθι “Μόνο αν θέλω” της Γιώτας Αλεξάνδρου είναι μια ιστορία για τον σεβασμό στα παιδιά ως υποκείμενα με ελεύθερη βούληση. Είναι ένα παραμύθι που αξίζει να διαβάσετε με τα παιδιά σας και να τους πείτε ένα τρανό μπράβο για την πρωτοβουλία τους να υποστηρίζουν τις επιλογές τους.
«…Σήμερα τα χέρια μου κέρδισαν βραβείο και εγώ μια αγκαλιά από την κυρία Ρένα.
Η αγκαλιά της –το μεγαλύτερο βραβείο– είναι μια θάλασσα γιαούρτι. Δροσερή, γλυκιά, βελούδινη.
Μέσα της ηρεμώ.
Και μετά φτιάχνω ωραία πράγματα.
Είναι σαν της μαμάς.
Του μπαμπά, πάλι, είναι μια μεγάλη τραμπάλα.
Πότε φιλάω τα λουλούδια και πότε κυνηγάω τα σύννεφα.
Την αγκαλιά όμως της θείας Μαίρης, που μένει δίπλα μας, δεν την μπορώ…»
Μπορείτε να τα αναζητήσετε σ’ όλα τα βιβλιοπωλεία και στο www.minoas.gr.
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
1 thought on “Μαμά μόνο αν θέλω εγώ θα με φιλάνε και θα με αγκαλιάζουν”