Ο σεβασμός δεν πάει με την ηλικία ούτε με το φύλλο. Όταν ένα ζευγάρι πάρει την ευθύνη για δημιουργία οικογένειας, πρέπει να έχουν την απαραίτητη επιμονή, υπομονή και αγάπη για να μάθουν στο παιδί τους τον σεβασμό. Αλλά κατά πόσο αυτό είναι εφικτό; Δεν λέμε φυσικά ότι είναι κάτι εύκολο ή κάτι γρήγορο αλλά αντιθέτως είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία. Και οι γονείς πρέπει να είναι πάντα σε εντιμότητα και ετοιμόλογοι για να απαντάνε στα αμέτρητα, Γιατί του παιδιού τους. Με ψυχραιμία πάντα. Αλλά κάπου εδώ πρέπει να πούμε ότι στο ”Γιατί” δεν απαντάμε ποτέ ”Έτσι”, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε ακόμα πιο πολλές απορίες και άθελα μας αναίσθητους ενήλικες.
Έρχονται στο μυαλό μου δυστυχώς αμέτρητες στιγμές από παιδιά με τρομερή έλλειψη σεβασμού και δυστυχώς σε δημόσιους χώρους άλλα και σε σπίτια.
Πώς φαίνεται όταν ένα παιδί δεν έχει μάθει τον σεβασμό.
1. Παίρνει πράγματα χωρίς να ρωτάει. Ούτε γονείς και ακόμα χειρότερα ούτε συγγενείς οι φίλους της οικογένειας. Αγαπητοί γονείς κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να το δεχτεί.
2. Όταν του δίνουν κάτι για λίγο, δεν το δίνει ποτέ πίσω.
3. Δεν έχει μάθει να ζητάει αλλά απαιτεί και κάνει σκηνές σε δημόσιους χώρους, με κλάματα, φωνές, τσιρίδες. Π.χ στους γνωστούς διαδρόμους με τα παιχνίδια και τα γλυκά των σούπερ μάρκετ.
4. Ανοίγει τσάντες και σακούλες με ψώνια από ξένους.
5. Δεν γνωρίζει τις ώρες κοινής ησυχίας.
Τι πρέπει να κάνω για να μάθω στο παιδί μου τον σεβασμό;
1. Του επαναλαμβάνεις συνέχεια ότι πάντα ρωτάμε πριν πάρουμε κάτι. Και πρέπει να τονίσουμε ότι και ας έχουμε ρωτήσει μια φορά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξανά ρωτήσουμε.
2. Μαθαίνουμε στο παιδί μας να επιστρέφει από μόνο του ότι του έδωσαν. Π.χ ένα κινητό για να παίξει.
3. Μαθαίνουμε στο παιδί μας, πως ότι θέλει, να το ζητάει ευγενικά και χωρίς φωνές. Μαμά μπορείς να μου πάρεις αυτή την σοκολάτα;
4. Μαθαίνουμε στο παιδί μας ότι δεν πειράζουμε τα πράγματα των ξένων.
5. Μαθαίνουμε στο παιδί μας τις ώρες κοινής ησυχίας.
6. Μαθαίνουμε στο παιδί μας την αρχή του μοιράζομαι.
7. Μαθαίνουμε στο παιδί μας σημασία του σεβασμού.
8. Μαθαίνουμε στο παιδί μας και το όχι. Όχι μόνο το ναι.
Πώς θα τα πετύχω όλα αυτά;
Μα φυσικά με την επανάληψη. Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως.
Αλλά γονείς, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι όλα τα παιδιά περνάνε από το στάδιο της μίμησης-ταύτισης.
Οπότε ότι του λέτε πρέπει να το τηρείτε και εσείς οι ίδιοι. Αλλιώς του προκαλείτε σύγχυση και τελικά έχετε λάθος αποτελέσματα.
Προσοχή λοιπόν. Και όλα να γίνονται ήρεμα με συζήτηση, παραδείγματα και φυσικά επανάληψη.
της Μαρίας Λαζαράκη, βοηθός βρεφονηπιοκόμου
