Πριν ένα μήνα περίπου μου έστειλαν οι εκδόσεις Μεταίχμιο ενημέρωση για τις νέες τους κυκλοφορίες. Μέσα λοιπόν σε αυτές ήταν αυτά τα ευρηματικά 4 βιβλία με τις αρετές. “Μάθε να ακούς”, “Μάθε να προσπαθείς”, “Μάθε να έχεις υπομονή”, “Μάθε να είσαι συνετός”. Στην αρχή δεν μπορούσα να διανοηθώ πόσο πολύ θα επηρέαζαν αυτά τα βιβλία το παιδί μου που είναι στο νήπιο και πόσο χρήσιμα θα του ήταν στην καθημερινότητα του. Πόσες φορές μετά από τότε που τα διαβάσαμε αναφέρεται ο Κωνσταντίνος μου σε αποσπάσματα των βιβλίων και πόσο των έχουν βοηθήσει στην συμπεριφορά του. Με μικρά κατανοητά και περιεκτικά κειμενάκια που συνοδεύονται από όμορφες εικόνες τον έκαναν να καταλάβει έννοιες που οι ίδιες οι μαμάδες όσο και να προσπαθούμε, μας είναι πολύ δύσκολο στην πράξη να μεταφέρουμε στα παιδάκια μας. Από τότε μου ζητάει να τα διαβάσουμε σχεδόν κάθε βράδυ, και με καμάρι αναφέρεται σε όποιο από αυτά το έχει ήδη καταφέρει!!
Να τονίσω ότι με δυσκολία κατάφερε ο Κωνσταντίνος μου να διαλέξει 2 αποσπάσματα από το κάθε βιβλίο γιατί όλες οι ιστοριούλες είναι παραστατικές και κάθε μια μεταφέρει το δικό της μήνυμα στα παιδάκια μας.
“Το συγκεκριμένο απόσπασμα του βιβλίου προσπαθεί να εξηγήσει στα παιδάκια μας ότι είναι σημαντικό να μιλάμε χωρίς να φωνάζουμε, για να μην τρομάζουμε τους άλλους”.
“Και αυτό το απόσπασμα του βιβλίου “Μάθε να ακούς” που πραγματικά δεν το περίμενα αλλά του έκανε τρομερή εντύπωση είναι πως ένα κωφάλαλος άνθρωπος φτιάχνει λέξεις με χειρονομίες και μερικές φορές μια ματιά είναι αρκετή για να πει κάτι. Πρέπει απλώς να ξέρουμε να ακούμε, αλλά με τα μάτια μας, όχι με τ’ αυτιά μας”.
“Στο επόμενο βιβλίο των αρετών στο “Μάθε να είσαι συνετός” μαθαίνει στα παιδάκια μας ότι πρέπει να έχουν εγκράτεια με τα γλυκά και όταν θέλουνε να φάνε ένα γλυκάκι καλό θα ήταν να μη φάνε πάρα πολύ φαγητό μέχρι να σκάσουν ώστε να μπορέσουν να φάνε το γλυκάκι τους μετά”.
“Πόσο σημαντικό είναι και το παραπάνω απόσπασμα για τα παιδάκια μας, ότι προτού κατηγορήσουμε κάποιον, πρέπει να σκεφτούμε καλά πρώτα, γιατί το κοριτσάκι της ιστορίας είχε χάσει το τετράδιο του και αμέσως χωρίς να σκεφτεί καθόλου άρχισε να κατηγορεί τους συμμαθητές της ότι της το έκλεψαν, αδιαφορώντας αν τους πληγώνει, ενώ τελικά το είχε στο θρανίο της.
Ένα ακόμα φανταστικό και πολύ μα πολύ χρήσιμο βιβλίο είναι το “Μάθε να έχεις υπομονή”, που ομολογουμένως με δυσκολία καταφέραμε με τον Κωνσταντίνο μου να μου διαλέξει μόνο δύο ιστοριούλες για να σας αναφέρω.
“Αυτό το απόσπασμα αναφέρεται σε ένα πολύ σύνηθες πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γονείς όταν έχουν πολύ μικρά παιδιά και ταξιδεύουν. Η συνηθισμένη ερώτηση είναι: “Δε φτάσαμε ακόμα;”, “Πότε θα φτάσουμε;”.
Και μας εξηγεί ότι έχουμε τόσο χρόνο να απολαύσουμε το τοπίο. Να κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο πως περνούν οι εικόνες, σαν να βλέπουμε σινεμά. Αν φτάναμε αμέσως, θα χάναμε τις ηλιαχτίδες, τα δάση, τα χωριά ή τους ανθρώπους”.
“Αυτό το απόσπασμα μαθαίνει σε ένα παιδί τι τρομερή ικανοποίηση είναι να μάθει να ντύνεται μόνο του. Μπορεί να του πήρε λίγο χρόνο παραπάνω μέχρι να τα διαλέξει, να τα φορέσει, όταν όμως τελείωσε η χαρά και η ικανοποίηση του ήταν απερίγραπτη, ένοιωσε ότι είναι μεγάλος και ότι μπορεί να κάνει πράγματα μόνος του”.
“Αυτό το απόσπασμα του βιβλίου “Μάθε να προσπαθείς”, μαθαίνει στα παιδάκια μας που κουράζονται εύκολα και είναι ανυπόμονα να φάνε ένα γλυκό, πόσο πιο ωραίο είναι να το φτιάχνουν μόνα τους με τη μαμά τους, να ανακατεύουν τα υλικά, να δίνουν στη ζύμη το σχήμα που θέλουν, και μόλις ψηθούν και ροδοκοκκινίσουν συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει μέρος σε ολόκληρο τον κόσμο που θα μπορούσανε να έχουν αγοράσει ένα γλυκό δράκο σαν κι αυτόν που φτιάξανε και η ικανοποίηση τους δεν περιγράφεται”.
“Και κλείνονταν με το τελευταίο απόσπασμα από τα πολύ χρήσιμα βιβλία των αρετών, που τους μαθαίνει ότι δεν πρέπει να βαριούνται όταν φτιάχνουν μια κατασκευή και να μην την κάνουν βιαστικά να την τελειώσουν, γιατί το κοριτσάκι της ιστορίας βαρέθηκε να βγει να αγοράσει κόλλα που της είχε τελειώσει και έβαλε αντ’ αυτού ζελοτέιπ πιστεύοντας ότι θα κόλλαγε κι αυτό μια χαρά τα χαρτάκια. Δυστυχώς όμως ενώ πήγαινε στη δημιουργική απασχόληση ο αέρας της διέλυσε το μισό κολάζ και η απογοήτευσή της ήταν τεράστια”.