Το δικό μου το παιδί
«Το δικό μου παιδί ξέρει να μετράει μέχρι το 20!» «Εμένα γράφει το όνομα του και το επίθετο του!» «Αχ το δικό μου έχει ταλέντο στη ζωγραφική, κοίτα να δεις σκίτσο που έφτιαξε!» « Εμείς…
Κατηγορία: Σκέψεις
Ο χαρακτήρας του σκύλου μας δεν είναι αντανάκλαση της ράτσας του… Αλλά του εαυτού μας…
Στις ανωτέρω φωτογραφίες τα σκυλιά που απεικονίζονται είναι ράτσας Rottvailer. Αρχαία ράτσα της οποίας η ιστορία ξεκινάει από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Σε εκείνα τα χρόνια συνόδευαν και προστάτευαν τα κοπάδια με πρόβατα και βοοειδή. Το χωριό…
Ένα ίσον κανένα;
Σε αυτή τη ζωή δίνουμε καθημερινές μάχες με τα κλισέ. Από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός ή μάλλον από τη στιγμή που γνωστοποιείς ότι πρόκειται να γίνεις γονιός ένα σωρό κλισέ παρελαύνουν και τρυπούν τα…
«Πω πω μαμά τώρα θα “ανέβουν” τα νεύρα σου;»
Ήμουν στο αμάξι με τις κόρες μου. Γυρνάγαμε από τον παιδικό σταθμό. Φτάνω στο γκαράζ και η πόρτα δεν έλεγε να ανοίξει. Πατούσα με μανία το τηλεκοντρόλ όταν η κόρη μου η μεγάλη είπε: «Πω…
Μαμά μου….., της συγγραφέως Μαρίνας Φραγκεσκίδου!
“Ντύσου καλά μην κρυώσεις”. “Χαμογέλα, αγάπη μου, μια νέα μέρα ξημέρωσε”. “Φάε και όσπρια! Πότε επιτελούς θα μάθεις να τρως σωστά;” “Να σου έφερα τα φρούτα σου, στα καθάρισα να τα φας όλα!” “Να ακούς…
Είσαι και συ μαμά που τα κάνεις όλα και συμφέρεις;
Μάνα εν έτη 1950: τουλάχιστον τέσσερα παιδιά. Στο σπίτι ολημερίς και ολονυχτίς. Να μαγειρεύει, να κρατάει το νοικοκυριό, να τραπεζώνει όποιον γουστάρει ο άντρας, να τρέχει στα αμπέλια να μαζέψει, να οργώσει, να σφάζει ζώα…
Γυναίκα μαμά…..
Μανούλα πρώτη φορά. Πελαγωμένη ανάμεσα σε ταΐσματα, αλλαξιές πάνας, εμετούς, κλάματα, νανουρίσματα… Και σαν τα καταφέρεις και το κοιμήσεις το ζουζούνι σου το χαζεύεις και σκέφτεσαι πόσο τυχερή είσαι που το έχεις. Και εκείνη ακριβώς…
Γιατί πρέπει να σεβόμαστε τις μαμάδες;
Σας έχω ένα μυστικό. Από την ώρα που μια γυναίκα γίνεται μαμά τα αξεσουάρ της μεταμορφώνονται και από άψυχα σκουλαρίκια, κολιέ και βραχιόλια γίνονται δυο επιπλέον χέρια και πόδια που γυροφέρνουν, αρχικά γύρω από το…
Οι γονείς μου & Εγώ, της Τίνας Μιχαηλίδου!
«Έβαζες ψεύτικες φωνές, γελούσες κι έκανες πως κλαις κι εγώ παιδί, α ρε μαμά. Πίσω μου τρέχεις μια ζωή με ένα πιάτο και μια ευχή. Τότε με κράταγες σφιχτά, τώρα κοιτάς από μακριά.» Σε λιγότερο…
“Μητρικός ανταγωνισμός! Ευχαριστώ! Όχι!” της Σοφίας Ξανθοπούλου
Τον συναντάς ξαφνικά χωρίς να είσαι υποψιασμένη. Στην αρχή δε σου φαίνεται και τόσο ενοχλητικός. Αργότερα αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που κάνει μερικές μαμάδες να ρωτούν και να απαντούν από μόνες τους για το μεγάλωμα…