Παιδί μου…

Παιδί μου…

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτή που κρύβει μια μανούλα για το παιδάκι της. Ο μεγαλύτερος της έρωτας.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πόσο παιδί «δικό» μας μπορεί να υπάρξει ένα παιδάκι;

Επειδή αποτελεί κομμάτι μας πάει να πει πως μας ανήκει κατά αποκλειστικότητα; Ένα παιδάκι έρχεται στον κόσμο και μεγαλώνοντας αναπτύσσει τα δικά του θέλω και τα δικά του όνειρα. Δεν είναι η συνέχεια μας, με την έννοια να ολοκληρώσει ότι μπορεί να αφήσαμε εμείς στη μέση. Σε αυτόν τον έρωτα, δε χωράνε εγωισμοί. Ας το συντροφεύουμε στο δρόμο που χαράσσει το ίδιο, αντί να το σπρώχνουμε προς το δικό μας όνειρο.

Τι πιο ωραίο από ένα ευτυχισμένο παιδί γεμάτο από αγάπη; Πόσο καλύτερο άνθρωπο μπορεί να το κάνει; Πόσο καλύτερος μπορεί να γίνει ο κόσμος αν αποτελείται από τέτοια παιδιά;

Μανούλες μου μεγαλώνουμε τη νέα γενιά… το έχετε συνειδητοποιήσει; Μεγάλη ευθύνη. Στο χέρι μας είναι λοιπόν, αυτό το καλύτερο αύριο, που είμαι σίγουρη ότι όλες μας επιθυμούμε. Ας ενωθούμε όλες μας μπας και το φτιάξουμε!

Ας μάθουμε στα παιδιά μας ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η αγάπη. Να δίνεις και να παίρνεις αγάπη.

Βασικό συστατικό της ευτυχίας αποτελεί η αισιοδοξία και το χαμόγελο, και όχι πόσο φουσκωμένη είναι η τσέπη μας.

Με την μιζέρια κανείς δεν οδηγήθηκε πουθενά, με τη θετική σκέψη όμως και την υπομονή όλα γίνονται εφικτά.

Όλα τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν, χωρίς να ποδοπατήσουν το συνάνθρωπό τους και χωρίς να γλείψουν παντελόνια. Αρκεί μόνο προσπάθεια, επιμονή και να το θέλεις πολύ.

Υπάρχουν και οι δυσκολίες στη ζωή, που μας δυναμώνουν. Γιατί κάθε εμπειρία κρύβει ένα μάθημα για το πώς να γίνουμε καλύτεροι.

Τι λέτε;
Πάμε να γεμίσουμε τον κόσμο αγάπη;

της συγγραφέως και στιχουργού Μαρίνα Φραγκεσκίδου
Ακόμα περισσότερες “Σκέψεις” της Μαρίνας μπορείτε να βρείτε στο blog της:
www.marinafragkeskidou.blogspot.gr

Σκέψεις