«Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα, Σόφι δες το παιδί σου»
Κι όμως πέρασαν δύο χρόνια από τότε που σε πήραμε στα χέρια μας. Πέρασαν δύο χρόνια από τότε που μας χάρισες τα πάντα!
Πριν από δύο χρόνια δεν ξέραμε πως είναι να ζεις το απόλυτο. Ναι, μπορώ να γράφω ατέλειωτες ώρες για όλα αυτά που νιώθουμε για σένα. Άλλαξες τα πάντα!
Στα φετινά της γενέθλια ένιωθα πολύ διαφορετικά. Η συγκίνηση είχε καταβάλει το σπίτι μας μέρες πριν. Χάζευα με τις ώρες τις πρώτες της φωτογραφίες. Εκείνες μέσα από την αίθουσα τοκετού που ήμασταν οι τρεις μας αγκαλιά, εκείνα τα πρώτα λεπτά της ζωής της. Εκείνες από το δωμάτιο μας που περάσαμε οι τρεις μας τα πρώτα ξενύχτια. Κάθε μέρα έκλαιγα από ευτυχία και ευχαριστούσα τον Θεό.
Ποσό γρήγορα περνάει ο καιρός; Μέχρι χτες της κρατούσα το μπιμπερό και τώρα φωνάζει κάθε πρωί σχεδόν απαιτητικά «γάλα».
Μέχρι χτες ήταν βρεφάκι στην αγκαλιά μου και τώρα μου λέει με φωνή δυνατή «μαμά I love you».
Μέχρι χτες έλεγα δεν θα σε αφήσω να μου φύγεις ποτέ και τώρα ζητά κάθε μέρα τους φίλους της να παίξει στον κήπο. Ήδη πειράζουν τον μπαμπά της για τον παιδικό της έρωτα με τον Billy! Τι θα κάνουμε με τον Billy τέλος πάντων;
Όλα κυλούν τόσο γρήγορα. Όλες οι μανούλες μου λένε πως κάθε ηλικία έχει τη γλύκα της.
Συμφωνώ απόλυτα! Τώρα συνεννοούμαστε, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε ασταμάτητα, διαφωνούμε, ναι έχει άποψη το δίχρονο παιδί μου! Αν δεν θέλει κάτι δεν θα το κάνει τελεία και παύλα!
Δεν πάει να χορεύεις ανάποδα η δεσποινίς «Άνι Κοπούλου» για τον κόσμο Αριάδνη Κονιτοπούλου είναι μια πεισματάρα με άποψη ακόμα και για το τι θα φορέσει! Και όχι, γιατί είμαι μανούλα της αλλά είναι καλόγουστη!
Ο μπαμπάς της, ένας μπαμπάς αξιολάτρευτος. Δουλεύει πολλές ώρες και λείπει για επαγγελματικούς λόγους πολλές μέρες από το σπίτι. Όμως, μόλις βάλει το κλειδί στη πόρτα είναι δικός της. Ναι, δικός της γιατί μόλις αγκαλιαστούμε και φιληθούμε φωνάζει «δικός μου ο μπαμπάς».
Εντάξει δεσποινίς υπήρχαμε κι εμείς πριν έρθετε εσείς! Έχουν έναν δικός τους έρωτα που τον θαυμάζω και νιώθω τυχερή που το σπίτι μας εκτός από έναν υπέροχο σύζυγο έχει έναν αξιολάτρευτο μπαμπά!
Δύο χρόνια μαζί της δεν περιγράφονται σε ένα κείμενο, με λέξεις, με εικόνες. Αυτό που νιώθουμε δύο χρόνια είναι μοναδικό. Είναι ευλογία!
Σε λίγο καιρό θα σας γράψω, έχω να σας πω πολλά! Μέχρι τότε σας εύχομαι να νιώθετε πληρότητα και αγάπη! Να διώχνετε ότι μαύρο πάει να σας μαυρίσει και η πόρτα σας να είναι ανοιχτή μόνο στο άσπρο! Σας φιλώ μανούλες!
Η μαμά της Αριάδνης
Σόφι Γαβρίδη Κονιτοπούλου
