Την Μαρία Καλτσή την γνώρισα μέσα από τα social media και από την πρώτη στιγμή με κέρδισε η αμεσότητά της, η ειλικρίνεια που καθρεφτίζεται στα μάτια της και ο αυθορμητισμός της. Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου παραμυθιού της “Ένα αερόστατο για τον παππού” που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οσελότος μου παραχώρησε συνέντευξη και μας μιλάει για το ευαίσθητο θέμα που πραγματεύεται το παραμύθι της, αυτό της απώλειας αγαπημένων προσώπων.
Η Μαρία γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία. Σπούδασε Τεχνολόγος Γεωπόνος στο Τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας στο ΤΕΙ Μεσολογγίου. Από το 2003 ζει και εργάζεται μόνιμα στα Ιωάννινα. Σύζυγος και μητέρα δυο παιδιών, του Πέτρου και της Αλίκης, που αποτελούν και την έμπνευσή της για τα παραμύθια που γράφει. Είναι μέλος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο σου παραμύθι “Ένα αερόστατο για τον παππού”, πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό, τι πραγματεύεται και ποιος ήταν ο σκοπός που το έγραψες, τι ήθελες να αποκομίσουν τα παιδιά διαβάζοντάς το;
Είναι ένα παραμύθι που μιλά για ένα πεντάχρονο αγοράκι, το οποίο χάνει ξαφνικά τον παππού του. Στην είδηση του θανάτου, του γεννιέται η απορία πώς θα τον ακούει τώρα και πώς θα τον βλέπει ο παππούς από τον ουρανό; Είναι μακριά, πώς γίνεται αυτό; Κι έτσι αποφασίζει να φτιάξει ένα αερόστατο μόνος του. Ένα μεγάλο αερόστατο που θα τον πάει ψηλά, πολύ ψηλά για να είναι πιο κοντά στον παππού να μπορεί να ακούσει όλα αυτά που θέλει να του πει.
Σκοπός μου όταν έγραφα αυτό το παραμύθι ήταν να αγγίξω ένα ευαίσθητο θέμα τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους μεγάλους, και να τους δώσω μια αφορμή να μιλήσουν γι’ αυτό. Ή ίσως και να μην μιλήσουν, αλλά να ανακουφιστούν μέσα από ένα παραμύθι, ψυχούλες που έχουν βιώσει την απώλεια, το πένθος. Σαν μαμά δύο μικρών παιδιών που βίωσαν την απώλεια του παππού τους, έχω ζήσει τις ερωτήσεις τους, τις απορίες τους, τις αγωνίες που γέννα ο θάνατος σε ένα μικρο παιδί και ξέρω από πρώτο χέρι πως δεν έχεις πάντα απαντήσεις! Ένα παραμύθι λοιπόν, πιστεύω πως ίσως απαλύνει αυτόν τον πόνο….άλλωστε για μένα αυτό κάνουν τα παραμύθια, λένε τις αλήθειες πιο γλυκά!!
Πως το εμπνεύστηκες και γενικότερα ποιά είναι η πηγή έμπνευσή σου για όλα τα παραμύθια που γράφεις;
Όπως ήδη σου ανέφερα, τα παιδιά μου αλλά και εγώ βιώσαμε την απώλεια. Ο παππούς του παραμυθιού έχει πολλά στοιχεία του δικού μας παππού, του μπαμπά μου, που δεν είναι πια μαζί μας.
Πηγή έμπνευσης για τα παραμύθια που γράφω είναι η ζωή μου, τα παιδιά μου, η οικογένεια μου, οι στιγμές μας, οι φίλοι μας….
Γιατί μια μαμά αξίζει να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη των παιδιών της με τα παραμύθια σου και να τα διαβάσει στα παιδιά της;
Καταρχήν μια μαμά αξίζει κάθε μέρα να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη των παιδιών της με όσα περισσότερα βιβλία γίνεται, όχι μόνο με τα δικά μου! Αξίζει να μάθει τα παιδιά της να αγαπούν τα βιβλία τους, όσο και τα παιχνίδια τους! Γιατί τα βιβλία είναι οι μικροί θησαυροί που υπάρχουν μέσα σ’ένα σπίτι! Τώρα όσον αφορά αυτό που με ρωτάς, γιατί να προμηθευτούν τα δικά μου βιβλία; Γιατί τους εγγυώμαι πως μέσα στις σελίδες τους θα κάνουν ένα μαγικό ταξίδι με δράκους, μάγισσες, νεράιδες, γίγαντες, θα πετάξουν πάνω από γιγάντια μανιτάρια, θα ανακαλύψουν χρυσά μαγικά κλειδιά και στο τέλος θα ονειρευτούν πολύχρωμα αερόστατα!
Θες να μας πεις τα παραμύθια που έχεις γράψει και αν κάποιο από αυτά έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου;
“Ρόζα ο ροζ δράκος” εκδ. Οσελότος, 2015
“Ρόζα ο ροζ δράκος Συνάντηση με έναν γίγαντα” εκδ. Οσελότος, 2017
“Ένα αερόστατο για τον παππού” εκδ. Οσελότος, 2019
Όλα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, ίσως λίγο παραπάνω η Ρόζα μου, γιατί με εκείνη ξεκίνησε αυτό το μαγικό ταξίδι!
Πως είναι για σένα να είσαι Working Mom; Εύκολο; Δύσκολο; Νιώθεις ενοχές ότι παραμελείς τα παιδιά σου όπως οι περισσότερες Working Moms ή νιώθεις ότι συνδυάζεις αρμονικά δουλειά και παιδιά;
Σαν Working Mom που δουλεύουν και οι δυο γονείς στην οικογένεια και δεν έχουμε καθόλου βοήθεια με τα παιδιά, εννοώ τις πιο “τυχερές” που έχουν βοήθεια από παππούδες, γιαγιάδες κλπ, έχω να πω πως δεν είναι καθόλου εύκολο! Το έχω κάνει, το έχω ζήσει για πολλά χρόνια, να φεύγω για δουλειά ενώ τα παιδιά ήταν μωρά μηνών. Ευτυχώς ο σύζυγός μου είναι από τους μπαμπάδες που κάνουν τα πάντα με τα παιδιά, οπότε δεν είχα ποτέ το άγχος πως δεν θα τα κατάφερνε! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είχα ενοχές ότι τα παραμελούσα. Για τον λόγο αυτό, από επιλογή τα τελευταία χρόνια δουλεύω περιστασιακά για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα, με μειωμένο ωράριο, έτσι ώστε να είμαι όσο περισσότερο μπορώ με τα παιδιά, να κάνουμε όσες περισσότερες δραστηριότητες μπορούμε, γιατί τα χρόνια περνάνε και οι στιγμές αυτές που είναι μικρά και σε έχουν απόλυτη ανάγκη, δεν ξαναγυρίζουν…..
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Έχεις ήδη πλάσει στο μυαλό σου το επόμενό σου βιβλίο;
Μόλις ξεκίνησε το ταξίδι του νέου μου βιβλίου. Στα σχέδια μου είναι να ακολουθήσει μια σειρά παρουσιάσεων για το “Ένα αερόστατο για τον παππού” ξεκινώντας από τα Ιωάννινα, έτσι ώστε να το γνωρίσουν όσα περισσότερα παιδάκια γίνεται!
Επίσης, μέχρι το τέλος του 2019 το πρώτο μου παραμύθι με τίτλο “Ρόζα ο ροζ δράκος” θα κυκλοφορήσει μεταφρασμένο στα αγγλικά. Επόμενο βιβλίο; Έχω ήδη έτοιμο, θα σας αφήσω σε αγωνία όμως μέχρι τη νέα χρονιά που θα αναζητήσει τη συντροφιά σας!
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο πεντάχρονος Πετράκης χάνει ξαφνικά τον αγαπημένο του παππού. Βιώνει τη θλίψη, την απώλεια, τη νοσταλγία, και δημιουργεί όλο αγάπη, ένα αερόστατο… για τον παππού. Ένα πολύχρωμο, μεγάλο αερόστατο, φτιαγμένο από όμορφες στιγμές που έζησε μαζί με τον παππού του.
Πώς να εξηγήσουμε σ’ ένα μικρό παιδί την απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου; Πόσα ερωτήματα θα του γεννηθούν στο άκουσμα και μόνο αυτής της δυσάρεστης είδησης; Και σε πόσα τελικά από αυτά τα ερωτήματα εμείς οι μεγάλοι θα έχουμε απαντήσεις; Ας ακούσουμε το παιδί, ας το ανακουφίσουμε, κι αν κάποιες στιγμές δεν έχουμε λόγια, ας διαβάσουμε μαζί ένα παραμύθι κι ας αφήσουμε αερόστατα γεμάτα αναμνήσεις να πετάξουν στον ουρανό…
Ξεφυλλίστε μερικές σελίδες από το βιβλίο
Το παραμύθι “Ένα αερόστατο για τον παππού” της Μαρίας Καλτσή έρχεται να παρηγορήσει και να χαϊδέψει κάθε πονεμένη παιδική – αλλά και ενήλικη ψυχή- που έρχεται αντιμέτωπη με τον θάνατο και το τραγικό συναίσθημα της απώλειας αγαπημένων μας προσώπων. Νένα Γεωργιάδου, Ψυχολόγος- συγγραφέας
της Έφης Αργυροπούλου
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
