Πώς μπορούμε να χειριστούμε το λεπτό ζήτημα του πένθους με τα μικρά παιδιά
Επιμέλεια κειμένου Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος
Η ιστορία με το μικρό ποντικάκι είναι ένα απτό και συνάμα λαμπρό παράδειγμα για το πώς μπορούμε να χειριστούμε το λεπτό ζήτημα του πένθους ιδίως με τα μικρά παιδιά…
‘’Σήμερα το πρωί όπως κάθε μέρα, πήγα να δω τον μικρό μου φίλο στο σπιτάκι του… Του φώναξα όμως εκείνος δεν ανταποκρίθηκε… Το καημένο, το μικρό μου ποντικάκι…. Ο Μπαμπάς μου είπε ότι πέθανε. Εγώ δεν τον πίστεψα, θύμωσα κι έκλαψα πολύ. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί πέθανε. Το κουβεντιάσαμε με τον Μπαμπά. Όλοι ήμασταν πολύ λυπημένοι. Η Μαμά κι ο Μπαμπάς με βοήθησαν να τον βάλουμε σε ένα όμορφο κουτί και τον τύλιξα σε ένα παλιό μου μπλουζάκι. Μέσα στο κουτί έβαλα διάφορα πράγματα που αγαπούσε για να μη βαριέται και να μη νιώθει μοναξιά. Μαζί με τον Μπαμπά και τη Μαμά τον θάψαμε. «Αντίο μικρέ μου φίλε», είπα καθώς τον αποχαιρετούσα…’’
Στα παιδιά (τους) αξίζει να λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς φόβο και πάθος… Μη φοβάστε να τα αντικρίσετε λέγοντας τους πως έχουν τα πράγματα, όσο δύσκολα, όσο σκληρά κι αν είναι. Έτσι κι αλλιώς τα παιδιά ξέρουν!
Το κείμενο είναι του Harris, H. R. από το βιβλίο: ‘’Ιστορίες για να ονειρεύεσαι’’
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αθήνα, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”
