Το μωρό σας αντικρίζει τους φίλους ή τους συγγενείς σας και τρομάζει, βάζοντας τα κλάματα; Αν αυτούς τους ανθρώπους δεν τους έχει δει πολλές φορές, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Πρόκειται για τον φόβο των ξένων, που αποτελεί ένα υγιές μέρος της ανάπτυξης του παιδιού. Αυτό συμβαίνει και κορυφώνεται όταν το μωρό είναι περίπου 7 με 10 μηνών. Τότε αρχίζει να γνωρίζει τους γύρω του κι αναπτύσσει σχέσεις με γνωστούς ανθρώπους, όπως εσείς, τα αδέλφια του ή ο άνθρωπος που τα προσέχει.
Λογικό είναι λοιπόν να προτιμάει τους γνωστούς από τους… αγνώστους που του προκαλούν φόβο, αναζητώντας εσάς! Παρόλο που ο φόβος για τους ξένους συνήθως περνάει γύρω στους 18 μήνες, αν συνεχισθεί για λίγο ακόμη χρονικό διάστημα (μέχρι να κλείσει τα 2 του χρόνια) δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, απλώς μπορείτε με «έξυπνους» τρόπους να βοηθήσετε το παιδί να νιώθει ασφάλεια και λιγότερη αναστάτωση.
Τι μπορείτε να κάνετε;
- Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να συναντάει συχνά καινούργιους ανθρώπους σε οικείο και άνετο περιβάλλον.
- Κρατήστε στην αγκαλιά σας το παιδί όταν το γνωρίζετε σε ξένους.
- Αν το παιδί αντιδρά πολύ έντονα και νιώθει αναστατωμένο, μην το πιέζετε, αφήστε το να ηρεμήσει.
- Όταν γνωρίζετε πως θα συναντήσετε νέους ανθρώπους έχετε μαζί σας ένα παιχνίδι ή ένα κουβερτάκι που κάνει το παιδί να αισθάνεται άνετα.
- Μην αγνοείτε το συναίσθημα του παιδιού σας και μην το υποτιμάτε, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιδεινώσει τον φόβο του.
- Πείτε στους φίλους και συγγενείς που θέλουν να γνωρίσουν το παιδί, να το προσεγγίσουν αργά και ήρεμα για να του δώσουν χρόνο να αισθανθεί άνετα.
- Δείξτε κι εσείς με τη στάση σας, τη φωνή και τη γλώσσα του σώματός σας ότι δεν φοβάστε τους νέους ανθρώπους. Χαιρετήστε τους θερμά, χαμογελάστε, μιλήστε με ευχάριστο τόνο φωνής. Είστε το παράδειγμα προς μίμηση για το παιδί σας.
- Μην ανησυχείτε για το πώς θα νιώσουν οι φίλοι ή συγγενείς στην έντονη αντίδραση του παιδιού σας, απλώς ενημερώστε τους για την φάση που περνάει.
- Συνεχίστε να γνωρίζετε στο παιδί σας νέους ανθρώπους, γιατί έτσι θα ανακαλύψει πως είναι ασφαλές και ο φόβος του θα μειωθεί.
Ποια η διαφορά του άγχους αποχωρισμού και του φόβου των ξένων;
Το άγχος του αποχωρισμού που ξεκινάει στην ίδια περίπου ηλικία, μεταξύ 8 και 10 μηνών και κορυφώνεται στους 14 με 18 μήνες είναι κάτι τελείως διαφορετικό, αφού αυτό που φοβάται το παιδί είναι ν΄αποχωριστεί από τους γονείς του, ακόμη κι αν μείνει μαζί με κάποιον που γνωρίζει καλά, όπως μια γιαγιά ή ένας παππούς. Ο φόβος για τους ξένους, συμβαίνει παρουσία του γονιού, χωρίς η μητέρα ή ο πατέρας να φύγει.
Πώς ν’ αντιμετωπίσετε τον φόβο των ξένων σε παιδιά πάνω από 2 ετών;
Αν ο φόβος των ξένων που νιώθει το παιδί σας, συνεχισθεί αφού κλείσει τα 2 του χρόνια, αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να «χτίσετε» την ανεξαρτησία και την αυτοπεποίθησή του. Δείτε πώς θα το καταφέρετε αυτό!
- Αφήστε να επιλέξει το ίδιο τα παιχνίδια που θα παίξει, κάποια από τα αγαπημένα του φαγητά, ρωτήστε του που θέλει να το πάτε για να περάσει όμορφα (π.χ στην παιδική χαρά ή στο λούνα πάρκ κλπ).
- Μην δίνετε εσείς λύσεις στα ενδεχόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί, ώστε να προσπαθεί να τα επιλύει μόνο του.
- Συνεχίστε να γνωρίζετε νέους ανθρώπους στο παιδί, για να συνειδητοποιήσει πως τίποτε κακό δεν συνέβη τελικά.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από ειδικό;
Ο ακραίος φόβος για τους ξένους μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό άγχος όταν το παιδί μεγαλώνει. Αξίζει λοιπόν να μιλήσετε με έναν ειδικό αν ο φόβος του παιδιού σας για τους ξένους είναι πολύ έντονος ή δεν υποχωρεί ακόμη και όταν δεν βρίσκονται κοντά του άγνωστοι ενήλικες.
Επίσης, αν ο φόβος για τους ξένους επιδεινώνεται μετά την ηλικία των 2 ετών και τέλος αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό άγχους, διότι το παιδί σας μπορεί να παρουσιάζει πρώιμα σημάδια άγχους.
Από το www.childrencare.gr
Το childrencare.gr είναι μια πλατφόρμα που δημιουργήθηκε από την Ένωση Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής (Ε.ΕΛ.ΠΑΙΔ.ΑΤΤ.) για να καλύψει τις ανάγκες πληροφόρησης των γονέων σε θέματα σχετικά με την πρόληψη, τον εμβολιασμό και την υγιή ανάπτυξη των βρεφών και των νηπίων.
Η ολοένα αυξανόμενη ανάγκη για απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα των γονιών σχετικά με την υγεία των παιδιών τους, οδήγησε τους Ελευθεροεπαγγελματίες Παιδίατρους Αττικής να δημιουργήσουν έναν δίαυλο άμεση επικοινωνίας, καλύπτοντας έτσι ένα σημαντικό κενό ενημέρωσης στα ηλεκτρονικά μέσα που υπήρχε μέχρι σήμερα.
