Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη
Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα για τα παιδιά!
Όπως οι ενήλικοι θυμώνουν έτσι και τα παιδιά μπορούν να θυμώσουν με διάφορα πρόσωπα για διάφορους λόγους όπως:
- Με τον συνομήλικο τους
- Τους γονείς και τα αδέρφια του
- Τους εκπαιδευτικούς
- Το ευρύτερο περιβάλλον
Το κύριο μέλημα του ενήλικα φροντιστή είναι να “εκπαιδεύσει” το παιδί να αποδεχτεί το θυμό σαν συναίσθημα αλλά να του δείξει υγιείς τρόπους να το εκφράσει.
Πχ: Φανταστείτε ένα γονέα που όταν θυμώνει χτυπάει το παιδί του, το μήνυμα που δίνει στο παιδί είναι ότι όταν θυμώνουμε χτυπάμε!
Για άλλη μια φορά λοιπόν θα αναφέρω ότι εμείς οι μεγάλοι, οι “σημαντικοί άλλοι” του παιδιού είμαστε το παράδειγμα για τα παιδιά.
Πώς όμως μπορούμε πρακτικά να βοηθήσουμε ένα παιδί που είναι θυμωμένο;
Ένα μέσο είναι η ζωγραφική. Πείτε στο παιδί να ζωγραφίσει πως νιώθει εκείνη την στιγμή. Μην είστε παρεμβατικοί, αφήστε να ζωγραφίσει με όποιο χρώμα θέλει και να διαλέξει εκείνο το υλικό. (Μαρκαδόροι, κηρομπογίες, ξυλομπογίες)
Σε μεγαλύτερα παιδιά ένα άλλο μέσο είναι το ημερολόγιο. Το παιδί μπορεί να γράψει γιατί θύμωσε, τι έκανε όταν θύμωσε και έχει την ευκαιρία να τα ξαναδεί μετά, ώστε να βρει νέους τρόπους αντιμετώπισης και να απορρίψει μη λειτουργικούς.
Επιπλέον ένα άλλο κόλπο που μπορεί να βοηθήσει είναι το παιδί να φουσκώνει μπαλόνια ή να μετρήσει έως το 10 και να παίρνει βαθιές ανάσες.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η ανάγνωση βιβλίων είναι ένας τρόπος ώστε το παιδί να επεξεργαστεί το συναίσθημα του θυμού! Παρακάτω επισυνάπτετε μια ενδεικτική βιβλιογραφία:
Ελέγχω τα συναισθήματα μου
Τι νιώθεις; Θυμό
Είμαι Θυμωμένη
Πως θα νικήσω το θυμό μου
Κλάψ.όχι άλλα κλάματα
Ο θυμωμένος Αρθούρ
Παιχνίδια διαχείρισης θυμού για τα παιδιά (Βιωματικές ασκήσεις)
Και άλλα ενδιαφέροντα άρθρα της Ειρήνης Παπαδόπουλου θα βρείτε στο blog της: www.eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.gr.
H Ειρήνη Παπαδοπούλου είναι κοινωνική λειτουργός με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή.
