Το παιδί σας έχει αρχίσει να περπατά, να μιλάει, να εξερευνά καθετί που βλέπει μπροστά του, να χαίρεται, να το δείχνει, ν΄αντιδρά και αρκετές φορές να αρνείται να κάνει αυτό που του λέτε.
Στην προσχολική ηλικία τα παιδιά πειραματίζονται και θέλουν ν΄ανακαλύψουν και να ξεπεράσουν πολλές φορές τα όριά τους. Εσείς, ως γονείς πρέπει με υπομονή (δύσκολο πολλές φορές αλλά αναγκαίο) χωρίς να πληγώσετε το παιδί σας και με ήρεμο τρόπο, να το κρατάτε ασφαλές, μαθαίνοντάς του, τους σωστούς τρόπους για να διαχειριστεί το νέο κόσμο που απλώνεται μπροστά του.
Η πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι η θετική πειθαρχία.
Καθοδηγείτε και διδάσκετε το παιδί σας, με τέτοιο τρόπο που το προστατεύετε αλλά και το κοινωνικοποιείτε ταυτόχρονα. Στόχος είναι να γίνει ανεξάρτητο, να έχει αυτοέλεγχο και να σέβεται τόσο τον εαυτό του, όσο και τους άλλους.
Δείτε κάποια σημεία για να υιοθετήσετε τη θετική πειθαρχία στο παιδί σας, από σήμερα κιόλας.
Δώστε σύντομες εξηγήσεις
Βλέπετε το μικρό σας να πηδάει στον καναπέ. Εκείνη τη στιγμή δεν θα του πείτε ΜΗΝ το κάνεις αυτό, αφού στόχος είναι η θετική πειθαρχία αλλά κάτι σαν «Καταλαβαίνω πως θέλεις να πηδήξεις στον καναπέ, απλώς επειδή μπορεί να πέσεις και να χτυπήσεις, καλύτερα, κατέβα και κάνε μεγάλες τούμπες στο χαλί». Αποφύγετε την «διδασκαλία», τις μακριές προτάσεις και την επιτιμητική κριτική.
Επιβραβεύστε το και ενθαρρύνετέ το διαρκώς
Κάθε φορά που έχει καλή συμπεριφορά, ακούει αυτό που του λέτε και συνεργάζεται να του λέτε πολλά «μπράβο» και να το ενθαρρύνετε να συνεχίσει.
Κάντε σωστό προγραμματισμό
Ενημερώστε το παιδί σας για το πρόγραμμα που θ΄ακολουθήσετε όπως για παράδειγμα για ψώνια και επιλέξτε την ώρα που δεν θα είστε κουρασμένοι, ούτε εσείς, ούτε εκείνο. Έτσι μειώνετε τις πιθανότητες ν΄αρχίσει να γκρινιάζει. Αν πρόκειται ν΄αλλάξετε κάτι στο πρόγραμμά σας, επειδή γενικά οι αλλαγές δυσκολεύουν τα παιδιά, καλύτερα να το προετοιμάσετε πολύ νωρίτερα, για να γνωρίζει.
Τι κάνετε όταν το πιάσει… κρίση;
Τα παιδιά ηλικίας από 2 ως 3 ετών εύκολα χάνουν την ψυχραιμία τους και μπορεί να βάλουν τα κλάματα, φωνάζοντας. Είναι απολύτως φυσιολογικό και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το απομακρύνετε από το σημείο όπου συνέβη η κρίση, να το αφήσετε να ηρεμήσει και να το παρηγορήσετε, λέγοντάς του πως είστε εκεί γι αυτό.
Πώς θα θέσετε όρια στο μικρό παιδί;
Μερικοί απλοί κανόνες, γεμάτοι πάντα με αγάπη και τρυφερότητα, μπορούν να έχουν αποτέλεσμα σε παιδιά αυτής της ηλικίας, που ξεκινούν να κατανοούν τα όρια.
- Όταν λέτε «όχι», να είστε ήρεμοι, εξηγώντας γιατί το λέτε. Την ίδια στιγμή δείξτε στο παιδί σας μια άλλη δραστηριότητα για ν΄ασχοληθεί. Ο λόγος που πρέπει να το κάνετε αυτό δεν είναι μόνο για να του αποσπάσετε την προσοχή. Ο βασικότερος λόγος είναι γιατί ενώ σ΄αυτή την ηλικία το παιδί μαθαίνει την δύναμή του, το «όχι» σημαίνει γι αυτό πως δεν έχει ελευθερία κι έτσι απογοητεύεται.
- Προσπαθήστε να μη λέτε «όχι» για ασήμαντες αφορμές, παρά μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος που το παιδί υπερβαίνει τα όρια.
- Χρησιμοποιείτε στο λεξιλόγιό σας μόνο θετικές εκφράσεις. Πείτε «περπάτησε», αντί «μην τρέχεις», «περίμενε» αντί για «μη βιάζεσαι».
- Δημιουργήστε σταθερές ρουτίνες που θα ακολουθείτε καθημερινά. Για τα παιδιά είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν ότι θα φάνε, θα πάνε για ύπνο μια συγκεκριμένη ώρα, ότι θα δουν τηλεόραση για μισή ώρα κ.ο.κ. Με το πρόγραμμα τα παιδιά νιώθουν πως ζουν σ΄ένα ασφαλές, υποστηρικτικό περιβάλλον, με όρια φυσικά και τα κάνει υγιή συναισθηματικά και κοινωνικά.
Πηγή: www.www.childrencare.gr
