Η ημέρα μιας εργαζόμενης μητέρας, και όχι μόνο, ξεκινάει πριν καν βγει ο ήλιος. Γνωρίζει πως αν και αρχίζει μια καινούρια μέρα, όλο και κάτι απρόοπτο θα συμβεί. Αυτό που την απασχολεί, βέβαια, είναι πως όταν επιστρέψει από τη δουλειά της, δε θα ξεκουραστεί ή δε θα κοιμηθεί ή δε θα αφιερώσει έστω και λίγο χρόνο για εκείνη. Έχει να τρέξει τα παιδιά σε δραστηριότητες, αλλά βασικά έχει να τα διαβάσει. Και εκεί είναι που ξεκινάνε οι συγκρούσεις, καθώς η μελέτη των μαθημάτων αποτελεί κόκκινο πανί της σχέσης μητέρας και παιδιού.
Τι πρέπει, όμως, να γίνει;
Ώρα του διαβάσματος: Η μητέρα γνωρίζει το δικό της πρόγραμμα, το πρόγραμμα του παιδιού και το χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τα μαθήματά του. Οπότε, βρίσκει την ώρα που θα γίνεται η μελέτη και την ενσωματώνει στο πρόγραμμα του παιδιού. Έτσι, το παιδί μαθαίνει πως, π.χ. 17:00 – 18:00 είναι η ώρα του διαβάσματος. Καλό είναι ο χρόνος που θα τεθεί για την ολοκλήρωση των μαθημάτων, το παιδί να μην τον υπερβαίνει πολύ. Πρέπει να μάθει πως υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα.
Οργάνωση του χώρου: Ο καλύτερος χώρος μελέτης είναι το δωμάτιο του παιδιού. Την ώρα που θα γίνεται η μελέτη, το δωμάτιο πρέπει να είναι μαζεμένο και πάνω στο γραφείο να υπάρχουν τα πλέον απαραίτητα. Τα μολύβια πρέπει να είναι ξυσμένα και τα βιβλία και τετράδια πάνω στο γραφείο. Μπροστά στο παιδί, βάζουμε το καθημερινό του πρόγραμμα, όπου πέρα από τα μαθήματα του σχολείου, να είναι γραμμένες και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων και η ώρα του διαβάσματος.
Καλό είναι ο χώρος να είναι έτσι διαμορφωμένος, όπου να μην μπαίνει το παιδί σε πειρασμό και έτσι να διασπάτε η προσοχή του.
Οργάνωση μαθημάτων: Το παιδί διαβάζει το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας και βάζει πάνω στο γραφείο του, μόνο τα βιβλία και τα τετράδια που χρειάζεται. Καλό είναι αν π.χ. το χρώμα του τετραδίου της Γλώσσας είναι κόκκινο, τα φύλλα εργασίας της Γλώσσας να μπαίνουν σε κόκκινο ντοσιέ. Το παιδί βλέπει από το τετράδιο τις εργασίες που έχει να κάνει και ξεκινάει από τα δύσκολα μαθήματα. Η μητέρα βοηθάει και επεξηγεί εκεί που χρειάζεται, χωρίς όμως να κάνει η ίδια τις εργασίες. Εφόσον το παιδί κατανοήσει αυτό που πρέπει να κάνει, δε θα χρειαστεί να σπαταλήσει το χρόνο του και στο τέλος να μην υπάρχει αποτέλεσμα.
Επιβράβευση: Είναι καλό το παιδί, ιδιαίτερα σε μικρότερες ηλικίες, να έχει κάτι να περιμένει, αφού ολοκληρώσει τις εργασίες του. Η μητέρα φτιάχνει ένα τετράδιο επιβράβευσης. Δηλαδή, γράφει κάθε φορά την ημερομηνία και κάτω από αυτή σχηματίζει ένα κουτί με ένα φιόγκο. Εξηγεί στο παιδί, πως αφού τελειώσει με το διάβασμά του, μέσα σε αυτό το κουτί θα βρει μια έκπληξη (π.χ. μια σοκολάτα). Αν δε θέλει να ζωγραφίσει αυτήν την εικόνα, μπορεί να κολλήσει αυτοκόλλητα ή να σχεδιάσει αστέρια.
Η χρήση του μαυροπίνακα: Το παιδί μπορεί στο δωμάτιό του να έχει έναν μαυροπίνακα. Εκεί, η μητέρα, λίγο πριν την αναχώρηση της από το σπίτι, μπορεί να γράψει, μονολεκτικά, το απογευματινό πρόγραμμα του παιδιού και με διαφορετικό χρώμα κιμωλίας να υπογραμμίσει την ώρα που έχει κανονιστεί για τη μελέτη των μαθημάτων.
Επικοινωνία με το σχολείο: Η μητέρα, ακόμα και από το χώρο της δουλειάς της, μπορεί να βρει λίγο χρόνο, εφόσον κριθεί αναγκαίο, να επικοινωνήσει με το σχολείο. Αν δεν τα καταφέρει, μπορεί να στείλει ένα σημείωμα στη δασκάλα. Η συνεργασία σχολείου και γονιού είναι απαραίτητη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως μια σωστή και δομημένη σχέση μητέρας και παιδιού είναι ζητήματα πρώτης προτεραιότητας μέσα σε μια οικογένεια. Η μελέτη των σχολικών μαθημάτων και η ανάγκη ολοκλήρωση των εργασιών αποτελούν αιτίες μόνιμων εντάσεων και απογοήτευσης. Μια εργαζόμενη μητέρα γυρίζει πάντα κουρασμένη από τη δουλειά. Όμως, όταν γνωρίζει πως το παιδί έχει μπει σε κάποιο πρόγραμμα, πως πρέπει να παραμείνει σταθερή στις απόψεις της και υποστηρικτική απέναντι στο παιδί, τότε τα πράγματα μπορούν να γίνουν λίγο καλύτερα. Παίρνει κάποιο χρόνο, για να φτάσουμε στα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Ειδική Παιδαγωγός- Συγγραφέας του Upbility.gr
Επιστημονικός συνεργάτης του mytwins.gr
