Οι στείρες διδαχές έχουν αποτύχει, και οι ειδικοί το έχουν καταλάβει εδώ και πολύ καιρό. Η λαϊκή σοφία βέβαια μας προετοίμαζε από χρόνια γι’ αυτό, με «το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει». Όμως η ομοιότητα δεν είναι μόνο γονιδιακή.
Τα παιδιά φέρονται, εν πολλοίς, όπως οι γονείς τους. Πολλές φορές εκείνοι εκνευρίζονται με κάποιες συμπεριφορές των παιδιών γιατί σε αυτές αναγνωρίζουν τον κακό τους εαυτό. Όμως τα παιδιά απλά μιμούνται αυτό που βλέπουν και αντιλαμβάνονται. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αντιγράφουν πολύ πιο εύκολα τις άσχημες συμπεριφορές από τις καλές.
Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, πώς φερόμαστε, πώς κινούμαστε και πώς αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις που προκύπτουν. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να συμβουλεύουμε το παιδί να μη λέει ψέματα και την ίδια ώρα που μας ζητάνε στο τηλέφωνο να κάνουμε νόημα «δεν είμαι εδώ». Είναι ένα μήνυμα που το παιδί δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Θα αποτυπωθεί στο ασυνείδητο του, και στο μέλλον, σε ανάλογη περίσταση, θα ανασύρει την ανάμνηση και θα πράξει αναλόγως. Ομοίως, τα παιδιά μιμούνται και θετικές συμπεριφορές. Αν για παράδειγμα βλέπουν τους γονείς τους με ένα βιβλίο στο χέρι, σίγουρα θα έρθει η στιγμή που το διάβασμα θα γίνει και δική τους ανάγκη. Αυτό συμβαίνει και με την καλή διατροφή, την αγάπη για το περιβάλλον, τα ζώα, τη φύση και πολλά άλλα.
Για να καταφέρουμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά μας, θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι το παιδί είναι ο καθρέφτης μας, και να είμαστε σίγουροι ότι κάποια μέρα θα την αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο του παιδιού μας.
της Κάκια Ξύδη, Συγγραφέας
http://xidikakia.blogspot.gr/
Σελίδες βιβλίων:
“Ταξίδι στην ομίχλη” (μυθιστόρημα)
Ανεμομπελάδες στις Κυκλάδες
Ο Κρυστάλλης και το όνειρο της βροχής
