Η Ιφιγένεια είναι ένα μεγάλο ταλαντούχο παιδί που την διακρίνει η ευγένεια και η αγάπη της γι αυτό που κάνει και το κάνει πολύ καλά.
Έχει τρία βιβλία στο ενεργητικό της και το ένα πηγαίνει καλύτερα από το άλλο πληθαίνοντας κάθε μέρα τον κύκλο των αναγνωστών της.
Μνήμες χαμένες στην άμμο (Κέδρος), Θάλασσες μας χώρισαν (Διόπτρα), Αγάπα το ή παράτα το (Λιβάνης).
Λατρεύω να διαβάζω τις σημειώσεις και τα μικρά διηγήματα που γράφει ως Ίφι.
Πάνω από όλα όμως είναι μητέρα και δέχτηκε ευχαρίστως να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
- Πώς είναι για σένα να είσαι Working Mom; Εύκολο; Δύσκολο;
Στην αρχή που το παιδί μου ήταν ακόμη πολύ μικρό, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το αφήνω τόσες ώρες. Σε αντίθεση με άλλες μαμάδες, εγώ δεν είχα κάποιον να μου το κρατήσει κι έτσι ήμουν πάντα στο τρέξιμο και αγχωμένη. Όταν επέστρεφα στο σπίτι ξεθεωμένη και ανήμπορη να παίξω μαζί του, με έπιαναν τύψεις. Τώρα πια δουλεύω λιγότερες ώρες έξω και περισσότερες μέσα στο σπίτι. Ένας από τους λόγους άλλωστε που άρχισα να γράφω μυθιστορήματα ήταν και αυτός, για να βρίσκομαι κοντά στο παιδί μου.
- Νοιώθεις ενοχές ότι παραμελείς το παιδί σου όπως οι περισσότερες Working Moms;
Νιώθω πάντα ενοχές και μου λείπει κάθε φορά που τον αφήνω, αν και έχουμε συνηθίσει πια και οι δύο αυτές τις μικρές απουσίες και φροντίζουμε να τις αναπληρώνουμε στο έπακρο όταν είμαστε μαζί.
- Μίλησε μας για τις δραστηριότητές σου!
Ο χρόνος που αφιερώνω στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες μοιράζεται ανάμεσα στα μαθήματα που παραδίδω κυρίως σε μικρά παιδιά και τη συγγραφή. Και από τα δύο αντλώ μεγάλη ευχαρίστηση. Το συμπερασμα που έχω βγάλει όλα αυτά χρόνια που εργάζομαι είναι πως όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, μονάχα τότε το κάνεις καλά έχοντας ήδη εισπράξει την ανταμοιβή σου πριν και πέρα από κάθε αποτέλεσμα. Η συγγραφή σε σχέση με τη διδασκαλία είναι περισσότερο μοναχική ενασχόληση. Εσύ, ο υπολογιστής και οι σκέψεις σου. Μου αρέσει γιατί μου παίρνει την ένταση της ημέρας, με ξεκουράζει. Ήδη έχω βγάλει ένα βιβλίο από τις εκδόσεις Κέδρος με τίτλο «Μνήμες χαμένες στην άμμο» και πρόσφατα κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Διόπτρα με τίτλο «Θάλασσες μας χώρισαν» και από τις εκδόσεις Λιβάνη το εφηβικό «αγάπα το ή παράτα το».
- Πώς προέκυψε να γράψεις ένα βιβλίο για εφήβους, μίλησέ μας γι αυτό;
Η αλήθεια είναι πως μου το ζήτησε ο γιος μου που είναι 8.5 χρονών. Ξεκίνησα λοιπόν να γράφω κάτι για την ηλικία του, όμως στην πορεία το βιβλίο εξελίχθηκε σε εφηβικό. Νομίζω όμως πως σε δύο με τρία χρόνια θα μπορεί κι εκείνος να το κατανοήσει και θα τον αγγίξει καθώς το νεανικό αυτό μυθιστόρημα, το «αγάπα το ή παράτα το» από τις εκδόσεις Λιβάνη περνάει αρκετά μηνύματα στα μεγαλύτερα παιδιά και στους νέους, καθώς πραγματεύεται τον σχολικό εκφοβισμό, την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της σε μια Αθηναϊκή οικογένεια, τη δύναμη της φιλίας αλλά και τη δύναμη της ίδιας της ζωής, που είναι σαρωτική και μας βοηθά να ξεπερνάμε κάθε εμπόδιο.
- Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Αποφεύγω να κάνω μακρόπνοα σχέδια. Αντιμετωπίζω τα πάντα όπως μου έρχονται. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο απ’όλα είναι να είναι η οικογένειά μου υγιής και να υπάρχει πάντα φαγητό στο τραπέζι. Δεν θέλω να ακουστώ μελλοδραματική, όμως αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε όλοι μας, οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει και οι προσδοκίες έχουν προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
- Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου από τότε που έγινες μαμά;
Η ζωή μου έχει αλλάξει δραστικά από τότε που έγινα μαμά. Καταρχήν είμαι απόλυτα υπεύθυνη για το εξαιρετικό πλάσμα που βγήκε από μέσα μου εξοβελίζοντας το «εγώ» λίγο παραπέρα αφήνοντας το «εμείς». Θεωρώ ότι χάρη στο παιδί μου έγινα πιο ευτυχισμένος και ισορροπημένος άνθρωπος και με κάποια έννοια… ξανάγινα παιδί.
- Τι θα συμβούλευες μια νέα γυναίκα που τώρα έγινε μαμά;
Θα τη συμβούλευα να έχει υπομονή και να περνάει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί με τα παιδιά της, γιατί μεγαλώνουν πολύ πιο γρήγορα από ότι φανταζόμαστε και είναι κρίμα να μην χαιρόμαστε την κάθε τους στιγμή!
Κάκια Ξύδη, συγγραφέας
