Πιο δυνατά, μαμά! Κούνησέ με ακόμα πιο δυνατά. Βλέπεις τον ουρανό; Ως εκεί και ακόμα πιο πάνω. Θέλω ν’ αγγίξω το ουράνιο τόξο και ν’ αγκαλιάσω τα σύννεφα.
Είναι δικός σου ο ουρανός, μάτια μου. Δικός σου ο κόσμος όλος. Ένας κόσμος που περιμένει να τον εξερευνήσεις με όλες σου τις αισθήσεις. Ένας κόσμος σκληρός, που δε φτιάχτηκε για παιδιά, μα καθόλου δεν μπορεί χωρίς αυτά. Στην πραγματικότητα, είμαστε εμείς που σας τον χαλάσαμε και τον γεμίσαμε με ασχήμια. Όχι, μην τον φοβηθείς, μήτε να δειλιάσεις. Δε χωράει ο φόβος στην παιδική ψυχή σου, γιατί δεν τον ξέρει. Μα, αν τύχει και τον συναντήσεις, κοίταξέ τον κατάματα και θα δεις πως είναι ένα μικρό κομμάτι του εαυτού σου που έμεινε μόνο του. Άπλωσέ του τα φτερά σου και πάρε τον αγκαλιά. Να τολμάς να πετάς! Θέλει ψυχή και τόλμη η ζωή. Να γελάς, γιατί το γέλιο σου μας κάνει να προσπαθούμε να γίνουμε όλα όσα αξίζεις. Να φοράς τα φτερά σου και να ρίχνεσαι με πάθος στα πάνω-κάτω της ζωής.
Να μη βιαστείς. Στην αρχή θα πετάς χαμηλά, μα γρήγορα θα μάθεις και θα ανεβαίνεις ολοένα και ψηλότερα. Να μη φοβάσαι τις στιγμές που θα πέσεις, γιατί αυτές θα είναι τα σπουδαιότερα μαθήματα. Να σηκώνεσαι με φτερά τσαλακωμένα και να θυμάσαι το ατελείωτο γαλάζιο που κάποτε ήθελες να κατακτήσεις.
Να μην ντραπείς ποτέ γι᾽αυτό που είσαι. Η ντροπή σκοτώνει το θάρρος και σε κρατάει μακριά απ᾽όλα όσα θα ήθελες να γίνεις. Να παλεύεις καθημερινά για τους στόχους σου, μα κι αν δεν τους πετυχαίνεις πάντα, να μην απογοητεύεσαι.
Να ξεκινάς πάλι απ᾽την αρχή και να δίνεις μία δεύετρη ευκαιρία στον εαυτό σου. Να αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου, γιατί μόνο τότε θα μπορέσεις να χαρίσεις αγάπη στους ανθρώπους γύρω σου.
Θα περάσεις από δρόμους φορτωμένους από μαύρα σύννεφα και γεμάτους βροχή. Μην ψάξεις να βολευτείς σε εφήμερες φωλιές, γιατί σύντομα θα φορτώσουν πάνω σου κι άλλα βάρη. Να βγαίνεις και να υψώνεις το πρόσωπο προς την καταιγίδα, να της pedobearpics.com να σε εξαγνίσει, να γίνεσαι μούσκεμα και να γελάς, όπως μόνο ένα παιδί μπορεί, ακόμη κι αν όλα μέσα σου τουρτουρίζουν δυνατά. Μην ξεχνάς πως ήλιος, αργά ή γρήγορα, θα φανεί και θα στεγνώσει και πάλι τα φτερά σου, προετοιμάζοντας τα για νέα ταξίδια.
Να αδιαφορείς τελείως για το κακό και να το προσπερνάς. Να μην το αφήνεις να λερώνει την ψυχή σου και να θυμάσαι πως πάντοτε απέναντί του στέκεται το καλό, πιο δυνατό, πιο σίγουρο, οπωσδήποτε πιο σωστό, περιμένοντας να το επιλέξεις και αυτό θα σε επιβραβεύσει με ένα σωρό μοναδικά συναισθήματα.
Ίσως, κάποτε, βρεθείς σε μονοπάτια που θα στενεύουν τα φτερά σου και για να τα διασχίσεις θα πρέπει να τα κόψεις. Μην το κάνεις. Μη συνηθίσεις ποτέ το συμβιβασμό και μη δεχτείς να τιθασεύσεις την αυθεντικότητά σου, ώστε να ταιριάξεις στον κύκλο των πολλών. Γεννήθηκες για να ξεχωρίζεις. Να τα απλώνεις δυνατά κι αν δε χωράς να φεύγεις. Χρειάζονται ελευθερία τα όνειρα και τα φτερά σου αέρα.
Θα συναντήσεις ανθρώπους οι οποίοι κρατούν ψαλίδια και θα σου θυμίσουν τους γίγαντες, που σήμερα τόσο φοβάσαι. Θα βρεθούν μπροστά σου την πιο ακατάλληλη στιγμή, όταν θα ετοιμάζεσαι για ένα νέο σημαντικό “πέταγμα” και θα κουνούν προκλητικά μπροστά σου τα ψαλίδια, κάνοντάς σε να νιώθεις πως τίποτα δεν μπορείς να καταφέρεις. Η αλήθεια βρίσκεται στην ακριβώς αντίπερα όχθη, αφού μπορείς να φτάσεις ως εκεί που σταματά η φαντασία σου. Μην τους παρεξηγήσεις και μην προσπαθήσεις να τους πληγώσεις. Είναι ήδη αρκετά αδικημένοι απ᾽τη ζωή και προσπαθούν να σε πάρουν μαζί τους, αφού, βλέπεις, βαρέθηκαν τη μοναξιά στην οποία αυτοεξορίστηκαν. Απλά προσπέρασε και απόδειξέ τους πως η αληθινή γενναιότητα συνήθως κρύβεται στα μικρά παιδικά κορμάκια.
Κοντά σ᾽αυτούς τους τεράστιους γίγαντες με την τιποτένια ψυχή θα βρεις ανθρώπους όμοιους με σένα, με πολύχρωμα φτερά και μεταξένια όνειρα, με τους οποίους θα μοιραστείτε τις πιο σημαντικές σας στιγμές, ίδιες φιλοδοξίες, μυστικά, ριψοκίνδυνες τρέλες, καβγάδες, συμφιλιώσεις και, αν σταθείτε τυχεροί, κοινή πορεία. Είναι αυτοί που αργότερα θα βαπτιστούν “φίλοι”και θα γεμίσουν τη ζωή σου με όλα τα μαγικά χρώματα εκείνου του ουράνιου τόξου, που κάποτε ήθελες ν᾽αγγίξεις. Να απλώνεις τα φτερά σου στοργικά πάνω τους και να τους κρατάς μέσα σου σαν φυλαχτό, γιατί αυτό θα είναι: οι δικοί σου φύλακες-άγγελοι.
Θα έρθει και κάποια στιγμή, που θα νομίζεις πως τα φτερά έκαναν κατάληψη στο στομάχι σου και έφεραν και πεταλούδες για παρέα. Θα είναι η στιγμή που θα γνωρίσεις την πρώτη σου αγάπη, με την οποία θα ανταλλάξετε πολλές φορές τα φτερά σας, θα δοκιμάσετε ο ένας τις αντοχές του άλλου και θα μοιραστείτε ένα ταξίδι γεμάτο σκαμπανεβάσματα, που τη μια θα φτάνεις αρκετά κοντά στο ν᾽αγγίξεις τα άστρα και την άλλη θα στάζεις τα δάκρυα στον πάτο. Να το ζήσεις αληθινά, χωρίς δισταγμούς και αμφιβολίες, όπως αξίζει στην αγάπη. Μα κάπου στην άκρη του μυαλού σου να θυμάσαι, πως κάποιος σου έχει φορέσει δυο μαγικά φτερά για να φεύγεις μακριά, όταν τα πάντα γύρω σου σε κάνουν να δυστυχείς.
Και καθώς θα πετάς, μπορεί να συναντήσεις ανθρώπους κολλημένους στο έδαφος, οι οποίοι τόσο θαυμάζουν τα φτερά σου, ταξιδεύουν κάθε φορά που σε βλέπουν να πετάς μπροστά τους, μα αυτοί δεν το ξέρουν, δεν το έμαθαν. Σ᾽αυτούς να κοντοστέκεσαι και μπροστά τους να βγάζεις τα φτερά σου. Να τα προσφέρεις απλόχερα και αν ακόμη δεν τα δέχονται από ντροπή, να τους παίρνεις στην αγκαλιά σου και να τους δίνεις λίγη από τη δική σου τόλμη. Να πετάς μαζί τους χαρίζοντάς τους εικόνες ανεπανάληπτες και να μην ξεχνάς πως ο κόσμος είναι όμορφος, μα γίνεται ασύλληπτα μοναδικός, όταν τον μοιράζεσαι. Πάρε φόρα, κλείσε τα μάτια και ζήσε. Θα είμαι κάπου εκεί να φυσάω σαν άνεμος, όταν κουράζεσαι και να σκουπίζω τα δάκρυα, όπως έκανα πάντα.
Όλες τις μοναδικές σκέψεις της Περσεφόνης που αξίζει να τις διαβάσετε, ανακαλύψτε τες στο www.onceuponamam.blogspot.gr.
